Her zaman şifrelemenin hâlâ bu kadar fırsata sahip olduğunu düşündüm, bu temelde geçmişteki internetle çok benzerlik gösteriyor - dümen başındaki insanlar genç, hâlâ hevesli, hâlâ yıpranmamış.
Sen Sun Ge, Bir Kız Kardeş ve Li Lin gibi insanlara bak, otuz veya kırk yaşlarında zaten birkaç tur zenginlik özgürlüğüne ulaşmışlar, ama üzerlerindeki enerji hala devam ediyor, geleneksel sektör gibi "yatay yönetim" yapmıyorlar. Genç girişimciler denemeye, bahis oynamaya ve sonraki nesillere alan bırakmaya istekli, bu durum kendisi zaten bir fırsat kaynağı.
Şimdi internete baktığımızda, süreçler giderek

USD patlayacak mı, büyük olanı mı geliyor?

Neden çoğu insan yıllarca on-chain oynamasına rağmen hiç para kazanamıyor?
Aslında neden genellikle piyasa değil, insanın kendisidir.
Birçok insanın temeli zayıf, anlayışları dar; sadece piyasa takibi yaparak kalabalığa uymak zorundalar, bir yükseliş olunca peşine düşüyorlar, bir düşüş olunca da satıyorlar, döngüyü bir ruh hali olarak görüyorlar.
Bazıları da sayısız KOL yöntemini öğrenip, öğrendikçe daha da karışık hale geliyor ve sonunda ne yaptıklarını bile bilmiyorlar.
Daha fazla insan şans eseri birkaç kez doğru tahminde bulunarak kendilerini aydınlandıklarını düşünürler, oysa ki tüm yönle

Eğer bu yılları on-chain olarak bir ustalık kitabına yazsaydık, muhtemelen bu absürt ve uyanıklığın bir arada bulunduğu bir versiyon olurdu: ilk çökelmeden, DOGE'nin bir dolara ulaşacağını hayal etmenin saflığına; 519'da hayallerin parçalanmasından, umudun NFT, yazıt, Airdrop ve etkileşim üzerine inşa edilmesine; "çaba gösterirseniz ödül alabilirsiniz" yanılsamasından, cadı, RATS, Rug Pull, coin yakma ve topluluk Konsensüs'ünün bu sahnelerinin tekrar tekrar sergilendiğine tanık olmaya kadar.
Her bölüm bir şaka gibi görünür, ama yaşarken hepsi kalp acısıdır. Yerli köpeğin bir fırsat

Bir ülkenin şifrelemeyi kucaklayıp kucaklamayacağına dair en somut gösterge, asla sloganlar değil, vergidir.
0% vermeye istekliyseniz, bunu bir düşman olarak değil, bir fırsat, bir endüstri ve gelecekteki rekabet gücü olarak görüyorsunuz.
Asya ülkelerinin tutum farklılıkları giderek daha belirgin hale geliyor:
Bazıları hâlâ tereddüt ediyor, bekliyor, riskten korkuyor;
Bazıları zaten politikalarla insanları, sermayeyi ve yeni nesil girişim yönlerini çekmeye başladı.

Bu, bana çok gerçekçi bir yargıyı düşündürüyor:
Pazarın gerçek tabanı, nereye düştüğü değil, bu fiyat seviyesinde kimlerin kalmayı istediğidir.
Eğer mor çizgi korunursa, hisse yeniden yapılandırması tamamlanırsa, yeni para daha düşük bir seviyede daha güçlü bir rol alacaktır;
Eğer tutamazsan, bu panik değil, bir kez daha kaderin aşağı yönlü döngüsünü değiştirmektir.

Pazar yükselişe geçtiğinde, bu şirketler "yenilikçi öncüler" "varlık dağılımı devrimi" olarak övülür, ama bir fiyat dönüşü olduğunda, aniden en temel zayıflıkları olan - iş modeli piyasa kendisine ciddi şekilde bağımlıdır - ortaya çıkar.
Bir ironik döngü keşfedeceksiniz:
Para düştü → Mali havuz şirketinin hisse fiyatı düştü → Hisse fiyatını stabilize etmek için pozisyonları satmak zorunda kaldı → Satış, para fiyatını daha da düşürdü → Kendine ait değerlemesini de düşürdü.
Bu risk yönetimi değil, kendini piyasanın boynuna bağlamak.
"Dijital varlık kasası" olarak adlandırılan şey, esasen yüksek

Bu "sokakta telefon kapma, şifreleme varlıklarını zorla transfer ettirme" olaylarını izledikten sonra içimde pek hoş olmayan duygular var. Her gün on-chain güvenliği, Cüzdan imzasını, Özel Anahtar ayrımını tartışıyoruz, ama insanları gerçekten yıkan genellikle teknik açıklar değil, gerçek dünyadaki yumruklar, bıçaklar ve korkudur.
Geçmişte kendi kendine yönetimi "özgürlük" olarak düşünüyorduk, şimdi ise giderek bir kişinin macerası gibi görünüyor. Phishing, trojan ve sahte resmi web sitelerine karşı önlem alabilirsiniz, ancak yol kenarında birinin size "parayı çıkar" dediği anı engelleyemezsin

Kripto dünyası bilgileri satın alınabilir hale geldiğinde, belki de bu sektör zirveye ulaştı demektir.