Pazar yükselişe geçtiğinde, bu şirketler "yenilikçi öncüler" "varlık dağılımı devrimi" olarak övülür, ama bir fiyat dönüşü olduğunda, aniden en temel zayıflıkları olan - iş modeli piyasa kendisine ciddi şekilde bağımlıdır - ortaya çıkar.

Bir ironik döngü keşfedeceksiniz:
Para düştü → Mali havuz şirketinin hisse fiyatı düştü → Hisse fiyatını stabilize etmek için pozisyonları satmak zorunda kaldı → Satış, para fiyatını daha da düşürdü → Kendine ait değerlemesini de düşürdü.
Bu risk yönetimi değil, kendini piyasanın boynuna bağlamak.

"Dijital varlık kasası" olarak adlandırılan şey, esasen yüksek dalgalanma gösteren varlıkların yüksek kaldıraçlı ticari anlatıları desteklemek için kullanılmasıdır. Piyasa iyi gittiğinde, sürekli hareket eden bir makine gibi görünür; piyasa kötü gittiğinde, dalga tarafından ilk sürüklenen kumdan kalelerden biri haline gelir.

Şu anki sorun, kimin önce sattığı değil, kimin sürekli kötüleşen güven kaybını dayanabileceğidir.
Eğer "uzun vadeli düşünce" savunan kurumlar bile zorunlu olarak coin satmaya başlarsa, bu durumun tüm piyasalara verdiği mesaj oldukça nettir:

Likidite yayılmıyor, daralıyor.

Gerçek dip, fiyatın nereye düştüğü değil, duyguların ne kadar kötüleştiğidir.
Korkudan ziyade, benim için daha önemli olan şudur:
Bu tür bir kısır döngüde kim hayatta kalırsa, o bir sonraki piyasa döngüsünde en zor sarsılan güç haline gelecektir.