DeFi içindeki Curator rolü nedir? Bu döngüde gizli bir tehlike mı olacak?

Orijinal Başlık: “DeFi'de Küratör Rolü Nedir? Bu Dönemde Gizli Tehlike Olur mu?”

Orijinal yazar: Azuma

Kaynak metin:

Alıntı: Mars Finans

Arka arkaya gerçekleşen iki büyük güvenlik olayı (Balancer, Stream Finance), Merkezi Olmayan Finans'ın güvenlik sorununu tekrar gündeme getirdi, özellikle Stream Finance olayı, DeFi pazarında önemli bir rol oynayan Curator'ın sahip olduğu büyük potansiyel riskleri daha da açığa çıkardı.

Sözde Curator, esas olarak DeFi borç verme protokollerinde (örneğin, bu sefer Stream olayı nedeniyle etkilenen Euler, Morpho) bulunur ve genellikle belirli “stratejik fon havuzları (vault)” tasarlamak, dağıtmak ve yönetmekle sorumlu birey veya ekipleri ifade eder. Curator genellikle nispeten karmaşık getiri stratejilerini, sıradan kullanıcıların “tek tıklamayla yatırıp kazanç elde edebileceği” kullanışlı fon havuzlarına dönüştürür ve Curator, arka planda varlıkların belirli getiri stratejilerini, örneğin ağırlıklandırma, risk yönetimi, yeniden dengelenme süresi, para çekme kuralları vb. gibi unsurları belirler.

Geleneksel merkezi finans hizmetlerinden farklı olarak, Curator kullanıcı fonlarına doğrudan erişim sağlayamaz veya bunları kontrol edemez. Kullanıcıların borç verme protokolüne yatırdığı varlıklar her zaman yönetsiz akıllı sözleşme içinde saklanacaktır ve Curator'un yetkisi yalnızca sözleşme arayüzü aracılığıyla strateji işlemlerini yapılandırma ve gerçekleştirme ile sınırlıdır ve tüm işlemler sözleşmenin güvenlik kısıtlamalarına tabi olmalıdır.

Curator'ın piyasa talebi

Curator'ın asıl amacı, pazarın arz ve talep uyumsuzluğu sorununu gidermek için profesyonel strateji yönetimi ve risk kontrol yeteneklerini kullanmaktı - bir yandan, DeFi'nin giderek karmaşıklaşan yapısına ayak uydurmakta zorlanan sıradan kullanıcılara gelirlerini artırmalarında yardımcı olmak; diğer yandan, borç verme protokollerinin TVL'lerini artırmalarına ve sistemik olayların meydana gelme olasılığını azaltmalarına yardımcı olmaktır.

Curator'ın sorumlu olduğu fon havuzları genellikle klasik borç verme piyasalarına (örneğin Aave) kıyasla daha kayda değer getiri sağlayabildiğinden, bu model doğal olarak fonların ilgisini çekmektedir. Defillama verilerine göre, Curator tarafından yönetilen fon havuzlarının toplam büyüklüğü geçtiğimiz yıl hızla arttı, 31 Ekim'de bir ara 10 milyar doları aşarken, yazının kaleme alındığı sırada hâlâ 8.19 milyar dolar olarak rapor edilmektedir.

Yoğun rekabette, Gauntlet, Steakhouse, MEV Capital, K3 Capital giderek en büyük yönetim ölçeğine sahip birkaç Curator haline geldi ve her biri milyar biriminde büyük fonları yönetiyor. Bu arada, Euler, Morpho gibi Curator fon havuz modeli sunan borç verme protokolleri de TVL'de hızlı bir büyüme gerçekleştirdi ve pazarda önemli bir konuma yükselmeyi başardı.

Curator'ın kâr modeli

Buraya kadar, Curator'un rolü oldukça net görünüyor ve yeterli bir piyasa talebine de sahip. Peki, bu neden şu anda DeFi dünyasını tehdit eden potansiyel bir risk haline geliyor?

Riskleri analiz etmeden önce, Curator iş modelinin kârlılık mantığını anlamamız gerekiyor. Curator, esasen aşağıdaki birkaç yöntemle kâr elde etmektedir:

· Performans Paylaşımı: Yani strateji kazanç sağladıktan sonra, Curator net kazancın belirli bir yüzdesi üzerinden pay alır;

· Fon Yönetim Ücreti: Fon havuzunun toplam varlık büyüklüğüne dayanarak, belirli bir yıllık orana göre alınır;

· Protokol teşvikleri ve sübvansiyonlar: Kredilendirme protokolleri genellikle Curator'a yeni yüksek kaliteli stratejiler oluşturmasını teşvik etmek amacıyla token teşvikleri verir;

· Marka türev gelirleri: Örneğin Curator, markasını duyurduktan sonra kendi ürünlerini veya tokenlerini piyasaya sürebilir.

Gerçek durumlarda, performans payı, Curator'ların en yaygın gelir kaynağıdır. Aşağıdaki gibi, Morpho'nun Ethereum ana ağındaki MEV Capital tarafından yönetilen USDC havuzunun %7 performans payı alacağı belirtilmiştir.

Bu kâr modeli, Curator tarafından yönetilen fon havuzunun ne kadar büyük olduğuna ve strateji getirilerinin ne kadar yüksek olduğuna bağlı olarak, Curator'un kârının daha büyük olacağını belirler - elbette teorik olarak Curator, paylaşım oranını artırarak gelir elde edebilir, ancak nispeten yoğun piyasa rekabetinde, hiç bir Curator kullanıcıdan keyfi olarak pay almaya cesaret edemez.

Bu arada, çoğu mevduat kullanıcısının Curator'un marka farklılıklarına duyarsız olması nedeniyle, hangi havuza para yatıracaklarını seçmeleri genellikle sadece görünürdeki APY rakamına bağlıdır. Bu durum, fon havuzunun çekicilik seviyesinin de strateji getirisi ile doğrudan bağlantılı olmasına neden olmaktadır, bu nedenle strateji getirisi, Curator'un gelir durumunu belirleyen temel faktör haline gelmektedir.

Getiri oranı tarafından yönlendirilen, risk giderek göz ardı ediliyor.

Hassas okuyucular muhtemelen bir sorun çıkmakta olduğunu fark etmiştir. Getiri odaklı bir modelde, Curator'ın daha yüksek kar elde etmek için sürekli olarak daha yüksek getirili “fırsatlar” araması gerekmektedir ve getiri ile risk genellikle pozitif bir ilişkiye sahiptir, bu da bazı Curator'ların öncelikle dikkate alınması gereken güvenlik sorunlarını giderek bulanıklaştırmasına ve risk almaya yönelmesine neden olmaktadır - “Sonuçta ana para kullanıcıya ait, kar ise benim.”

Stream Finance örneğinde olduğu gibi, bu kadar büyük ölçekli bir etki yaratan anahtar nedenlerden biri, Euler ve Morpho üzerindeki bazı Curator'ların (MEV Capital, Re7 gibi tanınmış markalar dahil) riski göz ardı ederek, fonları Stream Finance'in xUSD pazarına tahsis etmesi, bu durumun ilgili Curator'ların fon havuzlarına yatırımlar yapan kullanıcıları doğrudan etkilemesi ve ardından borç verme protokolünün kendisinde kötü borçlar ortaya çıkmasına neden olarak etki alanını dolaylı olarak genişletmesidir.

Ancak Stream Finance olayından birkaç gün önce, CBB (@Cbb0fe) de dahil olmak üzere birçok KOL ve kuruluş xUSD'nin potansiyel şeffaflık ve kaldıraç riski konusunda uyarıda bulundu, ancak bu Curator'lar açıkça göz ardı etmeyi tercih ettiler.

Elbette, tüm Curator'ların Stream Finance'dan etkilenmediği de doğru; Gauntlet, Steakhouse, K3 Capital gibi önde gelen Curator'lar, xUSD'ye hiç fon yerleştirmedi. Bu da, güvenlik sorumluluklarını etkili bir şekilde yerine getirdiklerinde, Curator gibi uzmanlık gerektiren varlıkların potansiyel riskleri tanıyıp bunlardan kaçınma yeteneğine sahip olduğunu göstermektedir.

Curator daha büyük riskler mi doğuracak?

Stream Finance olayından sonra, Curator ve muhtemel risk etkileri daha fazla insanın dikkatini çekti.

Chorus One yatırım analisti Adrian Chow, X platformunda Curator ve ilgili borç verme protokollerini bu döngüdeki Celsius ve BlockFi ile doğrudan karşılaştırdı. Elbette, yalnızca veriler açısından bakıldığında, toplam değeri 80 milyar doları aşan Curator fon havuzunun, önceki döngüdeki siyah kuğu olaylarının etkisi kadar büyük bir etkisi var ve Curator'un ana akım borç verme protokollerinde yaygın olması, göz ardı edilemeyecek bir etki alanına sahip olduğunu gösteriyor.

Peki, Curator bu döngüde daha büyük ölçekli bir risk kazası yaratacak mı? Bu zor bir soru. Curator'un varoluş amacına bakıldığında, bu rolün işlevi, uzmanlaşmış yönetim becerileri aracılığıyla sıradan kullanıcıların bireysel risklerini azaltmak olmalıydı, ancak iş modeli ve kârlılık yolu Curator'un kendisinin merkezi riskin bir kesişim noktası haline gelmesini kolaylaştırıyor. Örneğin, eğer piyasada birden fazla kredi protokolü birkaç Curator'a bağımlıysa, eğer bu modellerde beklenmedik bir sapma olursa (örneğin, oracle fiyat hatası), o zaman tüm parametreler aynı anda yanlış ayarlanacak ve bu da birden fazla fon havuzunu aynı anda etkileyecektir.

Ayrıca belirtilmesi gereken bir nokta, mevcut piyasa ortamında, birçok kullanıcının borç verme protokollerinde yaptığı yatırımların Curator'un rolü hakkında pek bir bilgiye sahip olmadıkları ve bunun yerine yalnızca paralarını belirli bir tanınmış borç verme protokolüne yatırdıklarını düşünmeleridir. Bu durum, Curator'un rolü ve sorumluluklarının gizlenmesine neden olmakta ve bir kaza meydana geldiğinde, borç verme protokolünün doğrudan kullanıcıların öfkesine ve hesap sorulmasına maruz kalmasıyla sonuçlanmakta, bu da bazı Curator'ların aşırı derecede kâr peşinde koşmasına daha fazla itmektedir.

DeFiance Capital kurucusu Arthur, dün bu olguyu şöyle yorumladı: “Bu, benim Curator tabanlı DeFi kredi modeline karşı sürekli şüpheci olmamın nedenidir. Kredi platformları, itibar riski ve kullanıcıları koruma sorumluluğunu üstlenir; ister istemez, azınlıkta kalan kötü yönetilen ve kuralları ihlal eden Curator'lar bile platforma etki edebilir.”

Kendi adıma, Curator kullanarak fon havuzlarını yönetmenin başarısız bir iş modeli olduğunu düşünmüyorum ve bazı Curator fon havuzlarında (şu anda sadece Steakhouse kaldı) fonlarım var, ancak bazı Curator'ların aşırı eğilimlerinin daha geniş bir risk ortamını besleyebileceği konusunda da hemfikirim. Bu durumun daha derin sebepleri, kullanıcı topluluğu ve bazı Curator'ların risk yönetimindeki yetersizliklerinden kaynaklanıyor ve daha önce bahsedilen çıkar çatışmaları nedeniyle, bunların bazı subjektif unsurlar içerebileceğini düşünüyorum.

Kullanıcıların protokolleri, fon havuzlarını ve strateji yapılandırmalarını kendi başlarına değerlendirmeleri gerektiğini sürekli dile getirsek de, bu açıkça zor bir durumdur çünkü çoğu kullanıcı bunu yapacak zaman, uzmanlık veya istekten yoksundur. Bu bağlamda, çoğu kullanıcı, farkında olmadan, genel olarak daha yüksek getiri sunan Curator fon havuzlarına yatırım yaparak, Curator'ın yönetim altındaki fon büyüklüğünün hızlı bir şekilde artmasına neden olmuştur. Bu durumda, bazı Curator'lar da bu durumu kullanarak daha fazla fon çekmenin yollarını iyi biliyor, daha agresif stratejilerle fon havuzunun getirisini artırıyor ve ardından daha yüksek getirilerle daha fazla fon akışı sağlıyor.

Mevcut durumu nasıl iyileştirebiliriz?

Büyümek her zaman sancılı süreçlerden geçmeyi gerektirir. Stream Finance olayı, DeFi pazarına bir darbe daha indirmiş olsa da, belki de kullanıcıların Curator'ı tanımasını artırmak ve pazarın Curator davranışlarını sınırlama konusunda iyileşmesini sağlamak için bir fırsat olabilir.

Kullanıcı perspektifinden bakıldığında, kullanıcıların mümkün olduğunca kendi araştırmalarını yapmalarını öneriyoruz. Belirli bir Curator fon havuzuna yatırım yapmadan önce, bu Curator'un itibarına ve ilgili fon havuzunun tasarımına dikkat edilmelidir. Araştırma yöntemleri şunlarla sınırlı olmamak üzere şunları içermektedir:

· Herhangi bir kamuya açık risk modeli veya stres testi raporu var mı?

· Yetki sınırı şeffaf mı? Çoklu imza veya yönetişim kısıtlamalarına tabi mi?

· Geçmiş stratejilerin geri çekilme sıklığı ve aşırı piyasa koşullarındaki performansı nasıldı?

· Üçüncü taraf bir denetim yapıldı mı?

· Teşvik mekanizması kullanıcı çıkarlarıyla uyumlu mu?

En önemlisi, kullanıcıların riskin her zaman getirilerle doğru orantılı olduğunu fark etmeleri gerekiyor. Fon dağıtım kararları vermeden önce en uç durumlar için en iyi şekilde düşünmek önemlidir - her zaman Bitwise'in baş yatırım sorumlusunun Matt Hougan'ın şu sözünü akılda tutmakta fayda var: “Çoğu kripto para biriminin çöküşü, yatırımcıların onlu rakamlarla risksiz getiriler olduğuna inanmasından kaynaklanıyor, oysa piyasada risksiz onlu rakamlı getiriler asla yoktur.”

Curator ile ilgili olarak, hem risk öz disiplin bilincini hem de risk yönetim yeteneğini artırmak gerekmektedir. DeFi araştırma kurumu Tanken Capital, bu konuda mükemmel bir Curator'un risk yönetimi açısından temel gereksinimlerini özetlemiştir, bunlar arasında şunlar yer almaktadır:

· Geleneksel finans alanında uyum bilincine sahip olmak;

· Portföyün risk yönetimi ve getiri optimizasyonu;

· Yeni tokenler ve Merkezi Olmayan Finans mekanizmalarını anlamak;

· Oracle'lar ve akıllı sözleşmeleri anlamak;

· Pazarları izleme ve akıllı yeniden yapılandırma yeteneğine sahip.

Ve Curator ile doğrudan ilişkili olan borç verme sözleşmeleri, Curator'dan strateji modelini kamuya açıklamasını talep ederek, modelin veri doğrulamasını kendisinin yapmasını sağlayarak, Curator'a karşı sorumluluk yeteneğini sürdürmek için teminat cezalandırma mekanizmasını dahil ederek, Curator'un performansını düzenli olarak değerlendirmek ve gerektiğinde değiştirme kararını almak gibi yöntemlerle Curator üzerindeki kısıtlamaları sürekli olarak optimize etmelidir. Sadece sürekli proaktif izleme ile risk alanını mümkün olduğunca daraltarak, tüm sistemin risk rezonansından daha etkili bir şekilde kaçınılabilir.