Tokenleştirilmiş Mevduatların Ölçeklenmeden Önce Standartlara İhtiyacı Neden Var

Tokenleştirilmiş yatırımların yükselişi, bankacılık sektöründe heyecan yaratmıştır, ancak hızlı bir şekilde uygulanmasının arkasında temel bir sorun yatmaktadır: bankaların, cüzdanların ve uygulamaların nasıl iletişim kurması gerektiğine dair ortak standartlar yoktur. Bu standartlar olmadan, tokenleştirilmiş yatırımlar uyumsuz sistemlerin bir yaması haline gelme riski taşımaktadır.

Geleneksel bankacılık zaten birlikte çalışabilirlik konusunda zorluklar yaşıyor, ancak en azından olgun çerçeveler içinde faaliyet gösteriyor—karşılıklı bankacılık, temizleme ağları, uzlaşma hatları. Tokenleştirilmiş yatırımlar, bu aynı verimsizlikleri dijital formda yeniden yaratabilir. Lloyd's tarafından çıkarılan tokenleştirilmiş bir pound ve JPMorgan tarafından çıkarılan bir yatırım tokenı aynı para birimini temsil edebilir, ancak tamamen farklı varlıklar gibi davranabilir.

Sorun, teknik entegrasyonun çok ötesine geçiyor. Her bankanın kimlik doğrulama, yaptırım taraması, uyum kontrolleri ve izin verme süreçlerini uygulaması gerekiyor - ancak herkes kendi izole sistemini inşa ederse, likidite silo haline geliyor. Sonuç, blockchain'in vaat ettiklerinin tam tersidir: sürtünmesiz değer transferi yerine, sektör surlarla çevrili bahçeler yaratıyor.

Sektörde iki belirgin boşluk dikkat çekiyor.

Bankalar ve cüzdanlar, ödeme bilgilerini, uyum verilerini veya kimlik kanıtlarını iletmek için ortak bir protokolden yoksundur. Müşteriler, tokenleştirilmiş yatırma platformları arasında değer taşımaya çalıştıklarında, sistemlerin transferi tamamlamak için gereken bilgileri değiştirmesi için standart bir yol yoktur.

İkinci boşluk, idari kontrollerle ilgilidir. Bankaların işlemleri dondurmak, yaptırım durumlarına yanıt vermek veya dolandırıcılık ile başa çıkmak için mekanizmalara ihtiyacı vardır. Ancak her kurum bu mekanizmaları farklı şekilde tasarladığı için, birlikte çalışabilirlik neredeyse imkansız hale gelir. Birden fazla banka kullanan işletmeler, tutarsız kontrollerle başa çıkmak zorunda kalır ve bu da önemli bir uyum riski yaratır.

Dijital kimlik sorunu daha da kötüleştiriyor. Teknik kimlik çözümleri zaten mevcut, ancak sektör temeller üzerinde uzlaşamıyor:

Güven kökünü kim sağlar?

Kimlik kayıtları nerede bulunmalıdır?

Attestasyonlar ekosistemler arasında nasıl akabilir?

Ortak bir cevap olmadan, her banka (bir kapalı ekosistem daha inşa ediyor.

Ödemeler Tarihinden Alınan Dersler

Her büyük ödeme yeniliği—kredi kartları, ACH, daha hızlı ödemeler—yalnızca paylaşılan temizleme altyapısı sunulduktan sonra ölçeklendi. Pazar, karmaşık iki taraflı bağlantılardan standartlaşmış çoklu-açık ağlara geçti.

Matematiksel olarak, bu kayma A×B bağlantılarından A+B'ye karmaşıklığı azalttı. Bu basitleştirme, küresel ölçeği açtı.

Bugünün tokenleştirilmiş yatırım ortamı, bu tarihi göz ardı etme riski taşıyor. Bankalar, kendi özel sistemlerini inşa etmeye odaklanıyorlar ve bağımsız olarak küresel kabul ağları yaratabileceklerini dolaylı olarak varsayıyorlar—bu, hiçbir kurumun ödemelerde başaramadığı bir şey.

Kamu Blockchain Yarışı

Kamusal blok zincirleri daha fazla karmaşıklık ekler. Tokenleştirilmiş yatırmalar, sabit paralar ve dijital varlıklarla bir arada var olmalıdır, ancak bankalar açık blok zinciri mimarisine doğal olarak uymayan sıkı uyum kontrolleri gerektirir.

Bazı bankalar, özel veya yarı özel ortamlar oluşturarak protokol düzeyinde izinler uygular. Diğerleri, kontrolleri doğrudan token'ın kendisine entegre eder. Bu yaklaşımlar karşıt özelliklere sahiptir: bir ortam için tasarlanmış bir token genellikle diğerinde çalışamaz.

Bu sistemlerin ölçeklenmesi, performans kısıtlamaları getirir. Küçük ağlarda çalışan beyaz liste uygulamaları, milyonlarca kullanıcı söz konusu olduğunda maliyetli ve yavaş hale gelir. Gaz ücretleri, depolama sınırlamaları ve işlem hacmi kısıtlamaları, kimlik ve uyum kontrol sistemlerinin nasıl uygulanabileceğini daha da kısıtlar.

Etkileşim için Bir Yol

Büyümek için, sektörün dar bir standartlar setini tanımlaması gerekiyor - parçalanmanın en fazla acı verdiği alanlara odaklanarak.

En acil ihtiyaç, bir banka-cüzdan iletişim protokolüdür. Bankalar, ödeme talimatlarını, uygunluk belgelerini ve kimlik kanıtlarını standart bir formatta değiştirebilmelidir. Ancak o zaman, farklı kuruluşlardan tokenleştirilmiş yatırmalar aynı cüzdan veya uygulama içinde bir arada var olabilir.

İdari kontroller ayrıca temel standartlaşma gerektirir. Amaç, her bankanın kontrolleri aynı şekilde uygulamasını zorlamak değil, sistemlerin birbirlerinin eylemlerini tanıyıp saygı göstermesini sağlamaktır. Bir Lloyd's token'ı, her kurum izinleri farklı bir şekilde ele alsa bile, JPMorgan akıllı sözleşmesiyle sorunsuz bir şekilde etkileşimde bulunmalıdır.

Piyasa Yapısı Teknoloji Kadar Önemlidir

Teknik standartlar tek başına parçalanma sorununu çözmeyecek. Sektör ayrıca tokenleştirilmiş yatırımların ikili ilişkilere mi yoksa paylaşılan netleştirme altyapısına mı dayanacağına karar vermelidir.

Nötr aracıların olmaması durumunda, kurumsal kullanıcılar çeşitli bankacılık ortakları arasında birden fazla cüzdan, izin ve iş akışını yönetmek zorunda kalacaklar. Tokenleştirilmiş yatırımlar finansal operasyonları basitleştirmek yerine, operasyonel yük katmanları ekleyecektir.

Blockchain'ın vaadi değer transferini kolaylaştırmaktır—karmaşıklığı artırmak değil.

Kavşak

Tokenleştirilmiş yatırmalar, finansal altyapıyı yeniden şekillendirme potansiyeline sahiptir. Teknoloji hazır. Kurumsal iştah burada.

Ancak paylaşılan standartlar ve uyumlu piyasa yapısı olmadan, bu yenilik, yalnızca isim olarak blok zincirine dayalı olan, bugünün eski ağlarına kıyasla hiçbir verimlilik kazancı sunmayan izole sistemlere dönüşme riski taşımaktadır.

Sektör şimdi kolektif olarak hareket etmelidir—bölünme sisteme yerleşmeden ve küresel ölçek fırsatı kaybolmadan önce.