Üç yıl önceki o boğa koşusunda, 2 milyon birikimimi dip seviyeye kadar kaybettim. Telefonumu parçaladım, ticaret yazılımlarının hepsini sildim, arkadaşlarım arasında tüm kripto dünyası dostlarımı engelledim.

O dönemde her gün pide + soya sosu ile yaşamaya çalışıyordum, kiralık evin duvarına "Önce küçük bir hedef kazan" notunu yapıştırarak kendimi telkin ediyordum. Kripto dünyası içindekiler arka planda şunu konuşuyordu: "Eski Lin bu sefer gerçekten bitti." Ben de neredeyse buna inandım - bu lanet yer, bir daha asla dokunmayacağım!

Ama insanlar gerçekten de aşağılık. Yarım ay boyunca yatıp dinlendikten sonra içimdeki o istek yine ortaya çıktı: Diğerleri kripto dünyasında et yerken, ben hiç çorba bile içemem mi? Neden?

2025 yılının başında, elimde kalan 23.000 yuan ile geri döndüm. Bu sefer yemin ettim: ya kurallara göre ana parayı geri alacağım, ya da tamamen gideceğim, bu hayatta hiçbir dijital para birimi ile uğraşmayacağım.

Sonuç beklenmedik bir şekilde - 20 bin ile 80 bin arasında tırmandı, 120 bini geçti, şimdi hesap 550 bin üzerinde sabit kaldı.

Akıllılaşmadım, hiçbir iç bilgi de almadım. Sadece o yıllarda başımın kanadığı dersler, beni bir gerçeği anlamaya zorladı:

**Kripto dünyası bir şans oyunu değil, disiplinin savaşıdır.**

Bugün son üç yılda kanla kazandığım hayatta kalma kurallarını yazdım, hepsi gerçek para ile kazanılmış deneyimler. Anlayabilenler, en azından üç yıl öğrenim ücreti kaybından kurtulabilir.

**Birinci Kural: Pozisyon asla %40'ı geçmemelidir, nakit senin kurtuluş ipini**

Eskiden tipik bir all-in delisiydim. Piyasa hareketlenince, bütün parayı sokmak istiyordum, "fırsat geldi, all in yapmamak aptallıktır" diye düşünüyordum.

Sonuç ne? Bir geri çekilme doğrudan tasfiye etti, dönüş yapacak mermi bile kalmadı.

Şu anda benim demir kuralım: Her zaman, nakit rezervi %60'ın altında olmamalıdır. Bu muhafazakâr değil, ...