Geleneksel finans çevrelerinde ilginç bir şey oluyor. Amerikan yatırımcılarının daha yaşlı nesli—genellikle muhafazakâr portföy dağılımının simge isimleri olmuş olanlar—şimdi çoğu finansal danışmanı şaşırtacak risk iştahları sergiliyor.

Emeklilik yaşıdaki yatırımcılar için altın kural, sermaye koruma yöntemiydi: tahviller, temettüler, düşük volatilite. Sahip olduklarını koru. Ama bu oyun kitabı? Birçok kişi onu bir kenara atıyor.

Zenginliklerini güvenli liman varlıklarına park etmek yerine, giderek daha fazla kişi büyümeyi peşinden koşuyor. Daha yüksek risk toleransı. Daha agresif pozisyonlama. Zenginliğini korumak yerine inşa etmeye çalışan, on yıllar daha genç birinden bekleyeceğiniz türden hamleler.

Bu değişim, varlık yönetimindeki geleneksel bilgeliği sorguluyor. Güvende kalması gereken demografinin hâlâ birikim modunda hareket etmeye başlaması, piyasa psikolojisindeki değişim, uzun ömür beklentileri veya belki de düşük getirili ortamlarla ilgili hayal kırıklıkları hakkında sorular ortaya çıkarıyor.

Bu davranış değişikliğinin daha geniş piyasa dinamikleri üzerindeki etkilerini izlemeye değer.