Son zamanlarda gözlemlediğim bir fenomen var: birçok yeni kamu blok zinciri, TPS sayısını kullanarak bir şeyler yapmayı seviyor, hemen hemen her zaman "milyon seviyesinde işleme" veya "saniye seviyesinde onay" diyorlar. Ama gerçekte ne oluyor? Ya test ortamındaki ideal veriler, ya da gerçek iş senaryolarını destekleyecek kapasitede değiller.

Plasma bu zincirin başka bir yol aldığını gösteriyor - odaklanarak ABD doları stabilize edilmiş para birimi ödemelerini derinlemesine yapmaya çalışıyor. Hedef seksi görünmüyor gibi, ama düşününce, günlük para transferlerinin geleneksel bankalar gibi istikrarlı ve güvenilir olmasını sağlamak aslında oldukça zor: miktar düşmemeli, para transferi zamanı garanti edilmeli, toplu işlemler desteklenmeli ve işlem ücretleri düşürülmeli.

Maliyet kontrolü gerçekten bir öne çıkan özellik. Tekil işlem ücretleri o kadar düşük ki göz ardı edilebilir bir seviyeye iniyor, bu da daha önce hiç çalışmayan bir dizi uygulamanın kilidini açıyor: 0.5 dolar karşılığında dijital içerik alımı, aylık 3 dolar olan hafif abonelik hizmetleri, Güneydoğu Asya'daki serbest çalışanlara 20 dolar haftalık maaş ödemeleri - bunlar geleneksel zincirlerde, işlem ücretleri muhtemelen işlem hacminin %10-%30'unu kapsıyordu, bu nedenle ticari mantık tamamen geçersiz.

Ağ kararlılığı daha da önemlidir. Şirket finans sistemleri en çok neyi korkar? İşlem gecikmeleri kontrol edilemez ve Gas ücretleri aniden yükselip düşer. Plasma, bu iki noktada hedefli optimizasyonlar yaptı ve onu "deneysel bir araç" olmaktan çıkarıp "SOP'ye yazılabilir bir altyapı" haline getirdi. Bazı sınır ötesi ödeme takımlarıyla tanıştım, şimdi bunu arka uç ödeme kanalı olarak kullanıyorlar ve artık zincir üzerindeki durumu sürekli izleyip parametreleri ayarlamak için insan gücüne ihtiyaç duymuyorlar.

EVM uyumluluğu bu tasarım oldukça pratik. Geliştirme ekibinin elindeki Solidity sözleşmeleri, Hardhat araç zinciri ve mevcut test senaryoları, temelde sorunsuz bir şekilde taşınabiliyor. Bu, teknik borcun büyük ölçüde azaldığı anlamına geliyor - kodu yeniden yazmaya, ekibi yeniden eğitmeye ve bilinmeyen hatalardan endişe etmeye gerek yok. Tasarruf edilen zaman ve bütçe, gerçekten engelleri olan ürün özellikleri ve uyum çözümlerine yatırılabilir.

İşlem maliyetleri artık bir engel olmadığında, bazı yeni iş modellerinin gelişme alanı bulması mümkün hale gelir: kullanım süresine göre ücretlendirilen akış hizmetleri, her bir çağrı için birkaç kuruş ücret alan API arayüzleri, birkaç kuruşla tamamlanan içerik bahşişleri, o gün içinde ödenen geçici iş ekonomisi maaş ödemeleri... Bu modeller, yüksek Gas ücretleri ortamında kesinlikle hayatta kalamazdı, ancak şimdi kapalı devreyi çalıştırma fırsatına sahipler.