Karar alma sürecindeki karmaşıklık ve gecikmeler

Birden fazla düğümün katılımını ve çeşitli çıkarların dikkate alınmasını içeren merkeziyetsiz mekanizmalar genellikle uzundur ve tıkanıklıklara eğilimlidir.

Örnek: Blockchain ağlarında, doğrulayıcılar arasında karmaşık ve farklı çıkarlarla dolu bir uzlaşma süreci, kritik güncellemelerin uygulanmasını engelleyebilir.

Büyük mülk sahiplerinin egemenliği:

Katılıma dayalı orantılı oy verme gücüne dayanan merkeziyetsiz bir sistem, azınlık katılımcıların çıkarlarını ve seslerini göz ardı edebilir. Bu, "balinaların" hegemonyasına yol açabilir.

Örnek: Çeşitli DeFi platformlarında, yönetişim politikalarının ve ödül dağıtımının token'ların büyük sahiplerine orantısız bir şekilde avantaj sağladığına dair endişeler bulunmaktadır.

Manipülasyonlar ve gerçek dışı vaatlere karşı duyarlılık:

Merkeziyetsiz sistemler, abartılı beklentileri ve gerçekçi olmayan vaatleri kullanarak benimseme kazanmayı bilen dikkat çekici projeler tarafından istismar edilebilir, bu da merkeziyetsizlik ilkelerini tehlikeye atabilir. Örnek: DeFi ekosisteminde, bazı protokoller, topluluğu bölmeye yol açan sürdürülemez getiri retoriği ile büyük miktarda fon çekmeyi başardı.

Yüksek maliyetler ve teknolojik olgunluk:

Etkili merkeziyetsiz sistemlerin uygulanması, sağlam bir altyapı, uygun teknik eğitim ve aktif katılım kültürü gerektirir. Bu, yüksek maliyetler ve önemli bir geliştirme süresi anlamına gelir. Örnek: Birçok yeni blockchain projesi, bağlı bir kullanıcı tabanı ve olgun bir geliştirici topluluğu oluşturma zorluğuyla karşılaşmaktadır.

Acil durumlara yanıt verme zorlukları:

Hızlı ve etkili yanıtlar gerektiren durumlarda, merkeziyetsiz mekanizmalar bazen yavaş ve etkisiz olarak algılanır. Bu, kontrolün merkezileştirilmesi için baskılar yaratabilir. Örnek: Yüksek volatilite veya saldırı dönemlerinde, birçok DeFi platformu kullanıcıların fonlarını korumak için merkeziyetsizliği geçici olarak sınırlayan acil durum kontrolleri uygulamak zorunda kaldı.