Brutal Hatalar Pancasila Demokrasisi Yeni Düzen Dönemi

Yeni Düzen? Hah, "demokrasi" deniyor! Onlarca yıl iktidarda kalan Soeharto rejimi boyunca, Endonezya acı verici bir demokrasi bozulması yaşadı. O mutlak gücün gölgesinde yaşamanın nasıl bir şey olduğunu hâlâ hatırlıyorum.

Ağzımız sıkı kapatıldı! Hükümetin anlatımından biraz farklı düşünüyorsanız, gece yarısı "alınmaya" hazır olun. Medya? Sadece iktidarın sesi! Gerçekleri yazmaya cesaret eden gazeteciler? Yayın izinleri iptal edildi! Bu sadece "özgürlük eksikliği" değil, sistematik bir susturma!

O dönemin politikası sadece bir şakaydı. Parti sayısı sadece üçtü ve birinin kazanacağı kesindi. Golkar her zaman üstteydi, PPP ve PDI sadece tamamlayıcıydı. Arkadaşım bir zamanlar patronu tarafından Golkar kampanyasına katılması için zorlandı, reddederse pozisyonu tehlikeye girebilirdi.

İnsan hakları ihlalleri sadece "çok" değil, aynı zamanda kitlesel ve sistematik olarak gerçekleşiyor! Petrus, Tanjung Priok, Doğu Timor, Semanggi trajedisi... halkın dökülen kanı ama asla bir hesap verme yok.

Seçim mi? Haha, ben kendim oy verme işlemi öncesinde "mucizevi bir şekilde dolu" olan sandığı izledim. Seçilen başkan her zaman aynı, 30+ yıl! Ordu, halk tarafından seçilmeden yasama koltuğuna oturuyor. ABRI, Meclis'e giriyor, iş dünyasına giriyor, tüm hükümet alanlarına giriyor.

Ironik, şimdi birçok kişi "ekonomik istikrar" dedikleri için Yeni Düzen dönemini özlüyor. İnsanlar bu "istikrar" için halkın ne bedel ödediğini unutuyor. Mahfud'un dediği gibi, şu anki yolsuzluk belki daha çılgın ama tarih amnezi'sinin bizi o karanlık döneme nostalji yapmaya itmesine izin vermemeliyiz.

O zamanlar Pancasila demokrasisi sadece otoriter rejim için tatlı bir örtüydü. Pratikte? "Ulusun ve birliğin korunması" kisvesi altında baskı.