Markanın Aşkı, Sadece Basit Bir Duygu Değil - Bu Bir Ekonomik Güçtür

Markaların "marka sevgisi" konusundaki takıntısını asla anlayamadım. Açıkçası, bizi gerçekten aptal yerine koyuyorlar! Bu pazarlama stratejisi, sadık müşterileri, iyi kelamı yayacak küçük ücretsiz reklam askerlerine dönüştürmeyi amaçlıyor. Ne bir manipülasyon!

Bir markadan "bir müşterinin hayatında ölçülemez bir fark yaratmak" hakkında bir şeyler duyduğumda, kahkahalarla gülüyorum! Gerçekten mi? Ürünlerden bahsediyoruz, ruhsal kurtarıcılardan değil. Böyle bir ürün veya hizmet olmadan "büyük bir kayıp" hissedeceğimiz fikri tamamen absürt ve toplumumuzun ne kadar maddi hale geldiğini gösteriyor.

Araştırmalar, Amerikan tüketicilerin %87'sinin sevdikleri markaları paraları ve sadakatleriyle desteklediğini gösteriyor - %72'si işler zorlaştığında bile devam edecek! Ama bizde ne yanlış? Logo ve dikkat çekici sloganlar için kandırılmaya mı hazırız?

Bu kripto para borsa platformlarının kullanıcılarıyla bu "duygusal bağlantıyı" yaratmaya çalıştıklarını görüyorum. Ne kadar şeffaf! Sadece bizim sadık kalmamızı istiyorlar ki, piyasa çökerken bile komisyonlarını almaya devam edebilsinler.

Tüketicilerin bir markayla "aşklarını kaybetmelerinin" başlıca nedenleri neler? Fiyat artışları (53%), kalite düşüşü (44%) ve kişisel değerlerle uyumsuzluk (38%). Şaşılacak bir durum değil! Aşk, cüzdan acı çekmeye başladığında sona erer.

Marka sevgisi kavramı, aslında ne kadar sömürebileceklerini ölçmenin bir kılıfıdır, ta ki biz başka yerlere bakana kadar. Arzu, ürünlerini sepetimize koydurabilir, ancak bu "üretilmiş" "sevgi" gerçeği görmemizi engeller.

Bu markalar bize anladıklarını, bizi gördüklerini düşündürmek istiyor. Ama aslında tek gördükleri paramız.