PoA ( Nedir, Yani?

Son zamanlarda bu blockchain tavşan deliğine dalmıştım ve bir başka konsensüs algoritması olan Yetki Kanıtı (PoA) ile karşılaştım. Bu durumun aslında ne anlama geldiğini tüm kurumsal jargon olmadan açıklayayım.

PoA, esasen, yalnızca seçilmiş birkaç "özel" doğrulayıcının yeni bloklar oluşturup işlemleri onaylayabildiği bir konsensüs mekanizmasıdır. Madencilerin hesaplama gücü kullanarak rekabet ettiği Proof of Work'ten veya oy verme gücünüzün ne kadar coin biriktirdiğinize bağlı olduğu Proof of Stake'ten farklı olarak, PoA tamamen İTİBAR ile ilgilidir.

Bu doğrulayıcılar ( ya da kendilerine "otoriteler" dedikleri gibi ) ağ yöneticileri tarafından özenle seçilir. Evet, doğru duydunuz - ÖZENLE SEÇİLMİŞ. Merkeziyetsizlik hakkında ne düşünüyorsunuz, değil mi? Her doğrulayıcının blok oluşturma ayrıcalıklarını belirleyen bir itibarı puanı vardır. Daha yüksek puan? Daha fazla işlem doğrulama ve yeni bloklar oluşturma şansı.

Sözde avantaj? Hız ve verimlilik. Daha az doğrulayıcı ile konsensüs, PoW veya PoS sistemlerinden daha hızlı gerçekleşir. Ayrıca, matematiksel bulmacaları çözmek için devasa bilgisayar çiftliklerinin elektrik harcamasına gerek kalmadığı için daha az kaynak yoğundur.

Ama burada dürüst olalım - bu sadece dijital bir oligarklık yaratmanın şık bir yolu. Tüm ağı kontrol eden küçük bir "güvenilir" varlıklar grubu mı? Fazladan adımlarla mevcut finansal sistemimize aşırı derecede benziyor!

Finansal sistemi devrim niteliğinde değiştireceğini iddia eden ancak aslında karşı çıktıkları aynı güç yapılarını yeniden üreten çok fazla kripto projesi izledim. PoA verimli olabilir, ama bunun blockchain teknolojisinin temel felsefesine maliyeti nedir?

Beni yanlış anlama - PoA kullanan özel veya konsorsiyum blok zincirleri için meşru kullanım durumları var. Ancak biri sana "devrim niteliğinde" bir PoA kullanan kamu blok zinciri satmaya çalıştığında, sadece şunu hatırla: esasen verimlilik için merkeziyetsizliği değiştiriyorsun.

Piyasa son zamanlarda bu temel çelişkilere rağmen oldukça boğa durumda. Belki de verimlilik nihayetinde ideolojik saflıktan üstündür? Ne düşünüyorsun?