Devlet tahvilleri nedir: tek cümlede derin bir anlayış

Devlet tahvilleri, mali sistemimizin kalbidir. Her şeyi etkilerler. Makro eğilimler, borsa ürünleri - hepsi onlarla bağlantılıdır.

Amerikan devlet tahvillerine ve iki ana kuruma bakalım. Bu önemlidir.

1. Federal Rezerv Sistemi

FED parayı yaratıyor. Önceleri altın ile destekleniyordu. Şimdi her şey daha karmaşık. Krediler veriyor, sonra geri alıyor. Depoda. Sanki yok ediyormuş gibi.

Bunun için FED faiz alıyor. İşte size para döngüsü. Dağıtım piyasa prensiplerine göre gerçekleşir. Hiçbir hediye yok - sadece iş.

Fed, ülkedeki para miktarını izliyor. Görünüşe göre bu kolay bir görev değil. Gelişim için yeterince dolar olmalı. Ama çok fazla değil - aksi takdirde enflasyon. Şu anda yılda %2-3 değer kaybı hedefleniyor.

Krediler etkili verilmekte. Güvenilir. İyi bir geçmişe sahip. İlginçtir ki, "para basma" işlemi sıklıkla dijital bir şekilde gerçekleşir. Hiçbir matbaa yok. Şekil, bankaların ihtiyaçlarına bağlıdır. Ve bankalar müşterilere odaklanır.

Fed, serbest piyasanın bekçisi. Hükümet müdahalesi olmadan. En azından öyle olmalı.

2. Maliye Bakanlığı

Federal organ. Vergiler ve harçlarla yaşıyor. Ve diğer devlet gelirleri.

Onların farklı bir mantığı var, FRS gibi değil. Tamamen piyasa odaklı değil. Memurlara maaş ödüyorlar. Ofisler inşa ediyorlar. Ekonomiye yatırım yapıyorlar. Askeriye harcama yapıyorlar. Mağdurlara yardım ediyorlar. Yardım ödemeleri yapıyorlar.

Vergiler genellikle yetersiz kalıyor. İşte burada tahviller devreye giriyor. Farklı vade süreleri var. Bakanlık, para çekmek için bunları çıkarıyor. Tüm geri ödenmemiş tahvillerin toplamı - bu ABD kamu borcudur. Temelde, gelecekteki kaynaklardan borç alıyorlar. Ve faizler - tahvil sahiplerine ödenen bedeldir.

Çok fazla borç almak tehlikelidir. Ödeme yükü dayanılmaz hale gelebilir. Faizler için bile yeterli vergi olmayabilir. Ancak bu faizlere kupon denir - genellikle yılda iki kez ödenen sabit bir miktar. FRS'deki değişken oranlar gibi değildir. Ana borcu Bakanlık vadesine kadar tutar. Ancak yatırımcılar ikincil piyasada satabilir.

Devlet tahvillerinin getirisi düşük. Ticari faiz oranlarının altında. Ama stabil. Neredeyse risksiz. FOMC faiz oranları değiştiğinde, normal tahviller değişmez. Sadece I-bond ve TIPS enflasyona bağlıdır.

Sonuçta her şey gelecekteki vergilere bağlı. Eğer borç çok büyükse, Kongre vergileri artırmayı talep eder. Harcamaları kısar. Özellikle sosyal harcamaları.

Devlet borcu hayatta - sürekli hareket ediyor. Bazı tahviller geri ödeniyor, diğerleri ihraç ediliyor. Rakamlar korkutucu, ama 30 yıla yayılmış. İyi yıllarda hükümet yeni tahvil ihraçını azaltabilir.

Enflasyon dönemlerinde sabit tahvil sahipleri kaybeder. I-bond ve TIPS sahipleri hariç. Onların serveti devlet finansmanı alanlara aktarılıyor.

ABD'yi kim kredi veriyor?

Devlet borcu iki kısma ayrılır:

1. Kamu - insanlar, şirketler, Fed, yabancılar, eyalet ve şehir yetkilileri tarafından tahviller.
2. İç - diğer federal kurumların tahvilleri, özellikle Sosyal Güvenlik Fonu.

İkinci kısım tam olarak gerçek bir borç değil. Hükümet sanki kendisine borçlu.

En büyük sahipler - FED ve diğer federal daireler. İlginçtir ki, FED sadece ikincil piyasada alım satım yapabilir.

FED, parayı iki şekilde kontrol eder:

• Faiz oranlarını düzenler. Düşük oranlar - daha fazla kredi.
• Açık piyasalarda işlemler yapar. Devlet tahvilleri alır ve satar.

Böylece ekonomide parayı yönetiyorlar. Doların istikrarını korumaya çalışıyorlar. Her zaman mükemmel olmuyor.