

Geçici kayıp, merkeziyetsiz finans (DeFi) protokollerinde özellikle otomatik piyasa yapıcılar (AMM) kullanılan platformlarda likidite sağlayıcılarının mutlaka bilmesi gereken kritik bir risk unsurudur. Her ne kadar adında geçicilik vurgulansa da, bu olgu uygun şekilde yönetilmediğinde gerçek sermaye kaybına yol açabilir. Bu rehberde, DeFi ekosisteminde geçici kaybın işleyişi, hesaplama yöntemleri ve risk azaltma stratejileri detaylı şekilde incelenmektedir.
Otomatik piyasa yapıcı (AMM) likidite havuzları, merkeziyetsiz token takasının temelini oluşturur. Bu havuzlarda likidite sağlayıcıları (LP), genellikle %50/%50 oranında eşleştirilmiş varlıkları belirlenmiş oranlarda yatırarak işlem yapılmasını mümkün kılar. Örneğin, ETH/USDT havuzuna likidite ekleyen bir LP, 10 ETH yatırıyorsa aynı değerde 10.000 USDT de sağlamalıdır (1 ETH = 1.000 USDT varsayımıyla).
LP’nin havuzdaki sahiplik oranı, katkısının toplam havuza oranına göre belirlenir. Havuzda toplamda 100.000 USDT değerinde varlık (50 ETH ve 50.000 USDT) varsa, 10 ETH ve 10.000 USDT yatırmak %20 paya denk gelir. Yatırımdan sonra LP’ler, akıllı kontratlar aracılığıyla sahipliklerini gösteren LP token’ları alır ve bu token’lar istenen zamanda oransal payı geri almak için kullanılabilir. Sabit miktarda token yerine pay bazlı bu sistem, varlık fiyatları dalgalandığında geçici kayıp riskini ortaya çıkarır.
Geçici kayıp (Impermanent Loss - IL), varlıkların bir likidite havuzunda tutulmasının, aynı varlıkların cüzdanda ayrı şekilde tutulmasına kıyasla değer farkını ifade eder. Bu kavram, DeFi yatırımlarında temel önemdedir çünkü doğrudan likidite sağlama stratejilerinin karlılığını etkiler. AMM havuzlarına likidite sağlandığında, katılımcılar eşleşen varlıklar arasındaki fiyat sapmalarından dolayı geçici kayıp riskiyle karşı karşıya kalır.
Geçici kaybın ölçümü, havuzdaki varlıkların mevcut değeri ile bu varlıkların havuz dışında elde tutulmuş olsaydı sahip olacağı değerin karşılaştırılmasına dayanır. Bu ölçüt, LP’lerin likidite sağlama ile varlıkları bağımsız tutmanın fırsat maliyetini anlamalarını sağlar. Geçici kaybı anlamak, likidite madenciliği programlarına katılmak isteyen herkes için kritik öneme sahiptir; çünkü bu gizli maliyet, likidite sağlama karşılığında elde edilen işlem ücretlerini dengeleyebilir veya aşabilir.
Geçici kayıp, AMM’lerin algoritmik yeniden dengeleme mekanizması nedeniyle ortaya çıkar. Varlık fiyatları ciddi şekilde değiştiğinde likidite havuzu sabit çarpan formülünü korumak için varlık oranlarını otomatik olarak ayarlar. Bu yeniden dengeleme, LP için varlıkları bağımsız tutmaya kıyasla bir değer farkı yaratır.
Örneğin, havuzdaki bir varlığın fiyatı ani şekilde yükselirse, AMM mekanizması değer kazanan varlığın miktarını azaltırken diğer varlığın miktarını artırır ve dengeyi korur. Havuzun toplam değeri artsa bile, LP geçici kayıp yaşar çünkü artık elinde, varlıkları ayrı tutmuş olsaydı sahip olacağından daha az değerlenen varlık bulunur.
Tersine, varlık fiyatı düştüğünde LP’ler farklı bir geçici kayıp biçimiyle karşılaşır; havuz, değeri azalan varlıktan daha fazla tutacak şekilde yeniden dengelenir. Geçici kaybın geçici niteliği, fiyatlar çıkıştan önce eski seviyelere dönerse telafi edilebileceği anlamına gelir; fakat bunun garantisi yoktur. Bu dinamik, geçici kaybı DeFi likidite sağlamada en önemli unsurlardan biri haline getirir.
Geçici kaybın hesaplanmasında, büyük merkeziyetsiz borsalarda yaygın olarak kullanılan sabit çarpan formülü esas alınır: ETH likiditesi × token likiditesi = sabit çarpan. 50 ETH ve 50.000 USDT başlangıç değerleriyle pratik bir örnek, 2.500.000 sabit çarpan verir. ETH fiyatı ise şöyle hesaplanır: token likiditesi ÷ ETH likiditesi = ETH fiyatı (50.000 ÷ 50 = 1.000 USDT).
ETH fiyatı 2.000 USDT’ye yükseldiğinde, havuz algoritmik olarak aşağıdaki formüllerle yeniden dengelenir:
%20 paya sahip bir LP, bu noktada çekim yaptığında 7 ETH ve 14.142 USDT alır; toplamda 28.124 USDT değerinde olur. Oysa aynı LP, 10 ETH ve 10.000 USDT’yi havuza yatırmak yerine elinde tutmuş olsaydı varlıklarının değeri 30.000 USDT olurdu. 1.876 USDT’lik fark, likidite sağlama sonucu oluşan geçici kaybı gösterir. Bu matematiksel çerçeve, LP’lerin farklı fiyat senaryolarında geçici kayıp riskini nicel olarak anlamasını sağlar.
DeFi likidite sağlamada geçici kayıp riskini azaltmak veya engellemek için birçok strateji kullanılabilir. Birincisi, zarar durdur emirleri sayesinde LP’ler fiyatlar belirlenen oranda olumsuz hareket ettiğinde pozisyonlarını otomatik olarak kapatabilir. Bu risk yönetimi aracı, ani fiyat değişimlerinden kaynaklanan geçici kaybı sınırlandırır.
İkincisi, düşük kayma oranına sahip AMM’leri tercih etmek, işlemler sırasında fiyat farkı yaşama olasılığını azaltır. Düşük kayma ortamları, fiyat istikrarı ve öngörülebilirliği sağlayarak LP’ler için geçici kayıp riskini düşürür.
Üçüncüsü, piyasayı aktif biçimde takip etmek ve strateji güncellemek LP’lerin piyasa koşullarına hızlıca yanıt vermesini ve geçici kaybı en aza indirmesini sağlar. Büyük fiyat hareketleri bekleniyorsa, LP’ler pozisyonlarını değiştirebilir ya da likiditeyi geçici olarak çekerek olumsuz etkilerden kaçınabilir. Dördüncüsü, çeşitli DeFi platformlarının sunduğu özel risk yönetim araçlarını kullanmak, pozisyonları ve işlem limitlerini otomatik olarak ayarlayarak geçici kayıp riskini azaltır.
Beşinci olarak, likiditeyi stabilcoin çiftlerine veya fiyat hareketleri birbirine bağlı varlıklara sağlamak, oynak varlık çiftlerine göre çok daha düşük geçici kayıp riski taşır. Ancak hiçbir strateji geçici kayıp riskini tamamen ortadan kaldırmaz. DeFi katılımı doğasında risk barındırır ve geçici kaybı yönetmek için kişisel risk toleransının dikkatlice değerlendirilmesi ve iyi anlaşılması şarttır.
Adına rağmen, geçici kayıp geleneksel finansdaki gerçekleşmemiş zarar kavramlarıyla benzerlik gösterir. Varlıklar havuzda tutulduğu sürece geçici kayıp teoriktir ve fiyatlar eski seviyesine dönerse telafi edilebilir. Ancak bunun garantisi yoktur ve terim, geçici kaybın doğası hakkında yanıltıcı olabilir.
LP’ler likiditesini çektiğinde, geçici kayıp kalıcı ve geri döndürülemez hale gelir. Bu noktada, oluşan kaybı dengeleyebilecek tek unsur likidite sağlama süresince elde edilen işlem ücretleridir. Yüksek oynaklığa sahip piyasalarda, bu ücretler çoğu zaman geçici kaybı telafi etmeye yetmez; dolayısıyla ücret geliri önemli olsa da her zaman yeterli olmayabilir.
Fiyatın ilk yatırılan seviyeden düşmesi, LP’nin elindeki token miktarının artmasını sağlayarak geçici kayıp dinamiklerinde farklı stratejik yaklaşımlar gerektirir. Bu durum, piyasa döngülerini anlamanın ve likidite sağlamanın doğru zamanlamasının, geçici kayıp yönetimiyle getirileri optimize etmeye yardımcı olabileceğini gösterir. Bazı LP’ler, fiyat istikrarı beklenen dönemlerde likidite sağlayarak işlem ücretlerinden maksimum gelir elde etmeyi ve geçici kayıp riskini en aza indirmeyi hedefler.
Geçici kayıp, DeFi likidite sağlamada temel bir risktir ve dikkatli analiz ile yönetim gerektirir. AMM mekanizmalarını, sabit çarpan formülünü ve fiyat etkisi dinamiklerini kavrayarak likidite sağlayıcıları, DeFi protokollerine katılımda bilinçli kararlar alabilir ve geçici kaybı dikkate alabilir. Zarar durdur emirleri, düşük kaymalı AMM seçimi, aktif takip, stabilcoin çiftleri ve risk yönetim araçları gibi stratejilerle geçici kayıp en aza indirilebilir; ancak bu risk tamamen ortadan kaldırılamaz. Başarılı likidite sağlamanın anahtarı, işlem ücreti potansiyelini geçici kayıp riskiyle dengelemek, piyasa koşullarını iyi analiz etmek ve getirilerle ilgili gerçekçi beklentiler oluşturmaktır. DeFi ekosistemi gelişmeye devam ettikçe, geçici kaybı anlamak likidite madenciliği ve otomatik piyasa yapıcı protokollerde yer almak isteyen herkes için giderek daha önemli hale gelmektedir. Geçici kayıp yönetimini ustalıkla uygulayanlar, merkeziyetsiz finans dünyasında başarılı likidite sağlayıcıları olurken, diğerleri beklenmeyen kayıplarla karşılaşabilir.
Bir likidite sağlayıcı ETH/USDT çiftini bir havuza ekler. ETH fiyatı ikiye katlanır, ancak havuz değeri yalnızca %41 artar. Aradaki %9’luk fark geçici kayıptır.
Geçici kayıptan kaçınmak için sabit token çiftleri kullanın, oynak olanlardan uzak durun, fiyat değişimlerini izleyin ve büyük hareketler öncesinde pozisyondan çıkmayı düşünün. Riski azaltmak için portföyünüzü çeşitlendirin.
Geçici kayıp formülü: IL = 2√(P₁/P₀) / (1 + P₁/P₀) - 1, burada P₀ ilk fiyat oranı, P₁ ise yeni fiyat oranıdır.
Evet, varlık fiyatları birbirine göre değiştiğinde likidite havuzlarında geçici kayıp nedeniyle kripto kaybedebilirsiniz. Bu risk, varlıklarınızı satmasanız bile mevcuttur.











