Kripto Varlıklar'ın "TANIMLAMA değişimi"

Yazar: Matti Kaynak: Wrong A Lot

"Medeniiyetin büyük ilerlemeleri, içinde gerçekleştiği toplumları neredeyse tersine çeviren süreçlerde elde edilmiştir." - A.N. Whitehead

mask değiştirmek

"Yüz Değiştirme" 90'ların klasik bir filmi olup, FBI ajanı Sean Archer'ın deneysel bir yüz değişimi ameliyatı geçirmesi ve ünlü suçlu Castor Troy'un kimliğine bürünerek bir terör komplosunu durdurma hikayesini anlatıyor. Ancak, Castor uyandığında ve Archer'ın kimliğine büründüğünde, yüksek riskli bir fare-sıçan oyunu başlar. Herkes birbirinin bedenine hapsolmuş durumda, kendi hayatlarını geri kazanma çabası içinde, rakiplerinin hayatında manevra yapmak zorunda kalırlar.

Sean Archer ve Castor Troy yüzlerini değiştirip yaşamlarını değiştirdiklerinde, "öteki" olmanın varoluşsal sıkıntısını somutlaştırmış olurlar. Archer, Troy'un kötü eylemlerinin getirdiği kaotik özgürlükte boğuşurken, Troy ise Archer'ın aile hayatının düzenli görünümünün altında keyiflenmektedir.

Bu kimlik tersliği, kimliğin performatif olduğunu, içsel özden ziyade çevre ve seçimler tarafından şekillendirildiğini ima eder; bu durum, her bireyin içsel karanlık benliğiyle yüzleşmek zorunda kalması nedeniyle iyi ile kötü arasındaki sınırları bulanıklaştırır. Sonunda intikam ve kurtuluşun aynı madalyonun iki yüzü olduğunu ima eder.

Değiş tokuş edilen yüzler, daha derin bir gerçeği gizleyen aldatıcı gölgeleri temsil eder; karakterlerin yolculuğu insanları gerçeklik ve görünüş üzerine düşünmeye zorlar, sosyal rollerin, kişisel travmaların ve hırsların ruhu nasıl esir aldığını vurgular.

Standartlar aracılığıyla dayatılan tüm roller, insan iradesinin kafesini oluşturur. Ancak, bunlar toplumun işleyişine istikrar sağlar. İradenin zincirlerden kurtulması, kaos yaratması ve ardından istikrarı yeniden inşa etmesi süreci, sadece bir zaman meselesidir.

Araçlar: Kripto alanındaki kimlik krizi

Tekniğin, toplumda sahnelenen bir matris olduğuna inanmaya başladım. Teknoloji, çoğunlukla görünmez bir ortam, fiziksel kurallara ve daha soyut kurallara sahip kendi tiyatrosu gibi bir ağ yarattı.

Kripto alanına ilk kez 2016 yılında Ethereum beyaz kağıdını okuduğumda temas ettim. Bu, benim için insan toplumunun kendini nasıl yönettiğine dair köklü bir değişimdi. Daha sonra Nick Szabo'nun sosyal ölçeklenebilirlik üzerine düşüncelerini okudum; bu, dağınık düşüncelerimi kapsamlı bir şekilde özetledi.

Bugünkü tartışmada, blok zinciri bir veritabanı çözümü olarak basitleştirildi ve güvenin en az düzeye indirilmesi bir ideoloji olarak görüldü. Herkes parayı peşinde koşuyor, ancak bu durumda para bir çıkmaza yönlendiriyor. Güvenin en az düzeye indirilmesi gereksinimini yavaş yavaş aşındırıyoruz, önce performans için, sonra kullanım durumu için, nihayetinde hükümetlerin ve şirketlerin herhangi bir satın alma isteğine uyum sağlamak için.

Eğer kripto para birimi bir filmin karakteri olsaydı, bu bir teknik anarşist uyuşturucu satıcısının hikayesi olurdu. Bir süre kokain kullanan Wall Street işlemcisi olarak geçirdiği yaşamdan teknoloji girişimcisine dönüşür, nihayetinde Morgan Stanley'in yönetim kurulu üyesi olur ve Hamptons'ta yazlarını geçirir.

Mevcut kripto alanındaki iki ana meme bu duyguyu özetliyor. Birincisi "bir şeye inanmak", bu esasen kripto paraların ulaşmak istediği hedefler hakkında kesin bir görüşe sahip olamamalarıyla ilgilidir. "Bir şey" "hiçbir şey" olarak anlaşılmalıdır. Fiyat tek önemli olandır.

İkinci meme* "Pragmatizm Önceliklidir". Merkeziyetsiz zincir, tek sıralayıcı, performans optimizasyonu, denetim uyumluluğu vb. Pragmatizm, kripto paraların gerçek benzersiz satış noktasını - güvenin en aza indirilmesi - yavaş yavaş aşındırıyor ve böylece toplumsal ölçeklenebilirlik sağlıyor. Diğer bir deyişle, güvenilir üçüncü taraflara olan bağımlılığı azaltmak.

Bu devrim gerçekten de çocuklarını yutuyor gibi görünüyor. Erken dönem devrimcileri aşırı zenginleşti ve artık dikkate alacak zamanları yok; bugün, isyan ettikleri bankerleri hatırlatıyorlar. 2021'in teması Fransa'nın gelecekteki alternatif finans yolunu konu alıyordu, 2025'in teması ise güveni en aza indiren makineleri güveni maksimize eden araçlar haline getirmek ve bir dizi boş çeki ödeyecek birini bulmak oldu.

Gerçekten de, bunların hepsi bir denge oyunu. Bir kişi, merkeziyetsizcilik dogmatisti olamaz çünkü bu pratik değil, neredeyse ticarileştirilemez. Salıncak merkeziyete çok fazla kayarsa, insanların tüm anlamın yok olduğunu fark etmeleri gerekir ve biz finansalleşmiş bir hiçliği satıyoruz. Başka bir deyişle, finansın finansallaşması. Kazanç için kazanç.

Bu kripto para, fiyat beklentisiyle bekletilen bir araç, aşırı finansallaşmış bir yöntem olarak nitelendirilmektedir. Ancak kripto para sadece bir araç değildir, bu şekilde anlaşılması büyük bir yanılgıdır. Kripto para bir ortamdır.

Bu bölümün ilk paragrafına dönersek, toplumda sergilenen matris artık değişti, geri dönüş yok.

Ortam: Elektronik Tiyatro

Kripto para birimleri, varlığını sürdürmesini sağladığımız her şeyi kaçınılmaz bir şekilde yutacaktır. Bu bir araç değil - "blok zincirindeki bir hisse senedi". Tamamen, kesinlikle tamamen yeni bir ortamdır. Pazarın bir uzantısı ve dönüşümüdür; içinde yer aldığımız görünmez bir ortamdır. Bunu açıklamak için McLuhan’ın görüşlerini alıntı yapacağım:

"Eski ve yeni ortamlar arasındaki etkileşim birçok sorun ve karışıklık yaratmaktadır. Yeni medya etkisini net bir şekilde anlamanın en büyük engeli, tüm olguları sabit bir bakış açısıyla görmeye köklü bir şekilde alışmış olmamızdır."

McLuhan, 1960'ların başında, basım teknolojisinin kamuoyunu yarattığını, elektronik teknolojinin ise kitleyi yarattığını öngörmüştü. Görünmeyen çevrenin değiştiğini ve toplumun da buna göre değişeceğini biliyordu, ancak resmi kültürün yeni medyayı eski medyanın işini yapmaya zorlamak için çabaladığını belirtti.

Eski süreçlerin konforlu bir şekilde işlemesine bağımlı olan bireylerden ve güç kuruluşlarından, yeni çevrenin doğasını veya niteliğini anlayabileceklerini umamayız.

"Şairler, sanatçılar, dedektifler - algımızı keskinleştiren herkes genellikle anti-sosyal kişilerdir; nadiren 'iyi uyum sağlarlar' ve akıntıya kapılmazlar. Anti-sosyal tipler arasında genellikle ilginç bir bağ vardır; çevrenin gerçek yüzünü görme yeteneğine sahip olurlar. Bu etkileşim ihtiyacı, çevreye karşı bir tür anti-sosyal güçle karşı koyma gereksinimi, ünlü hikaye 'İmparatorun Yeni Giysileri'nde kendini gösterir. 'İyi uyum sağlayan' bakanlar, sahip oldukları çıkarlar nedeniyle imparatorun zarif giyindiğini görürken, o 'anti-sosyal' ve eski çevreye alışkın olmayan çocuk açıkça imparatorun 'hiçbir şey giymediğini' görmüştür. Yeni çevre onun için net bir şekilde görünmektedir."

Bu nedenle, kripto para birimi kendini bilinçli, boşa giden bir entegrasyon çabasının içinde buluyor; bu arada, bilinçsizce, insanların yavaş ama kesin bir şekilde girmeyi seçtiği yeni bir dünya doğurdu. Tüm sektör eski düzenin makinelerini finanse etmekle meşgulken, az sayıda kullanıcı sessizce itirazlarını ifade ediyor ve yeni medya kurallarına göre yaşıyor.

"Gençler, mevcut ortamı - elektronik tiyatroyu - içgüdüsel olarak anlıyorlar. Efsaneler ve derinlikler içinde yaşıyorlar. Bu, nesiller arasındaki büyük uçurumun sebebidir. Savaşlar, devrimler, sivil ayaklanmalar, hepsi elektronik bilgi medyası tarafından yaratılan yeni ortamın arayüzleridir."

Kripto para biriminin gerçek benimsenmesi optimizasyondan kaynaklanmaz. Katılım isteğinden doğar. Herkes bankacı olabilir ve biz de bankaları dolandırıcılık projelerinden, bankacıları dolandırıcı geliştiricilerden ayıran sınırları tartışabiliriz.

İnternet alanında, özellikle kripto para birimlerinde, eğitim süreci "paketleme" yerine "keşfetme" yönüne kaydı. Rehberlik artık önemli değil; kılavuzlar geçersiz hale geldi. McLuhan, insanların hedefleri reddetmesini ve rollerini oynamak istemesini ima etti. Katılım arzusu içindeler. Eğer bu 1960'larda geçerli ise, bugün daha da geçerli.

"Teknolojimiz, bizi efsanevi bir şekilde yaşamaya zorladı, ancak hâlâ parçalı, tekil ve ayrı bir düzlemde düşünüyoruz. Efsane, kendimizi izleyiciye, çevreye yerleştirmek anlamına geliyor..."

Yüz Değiştirme Gerçeği (Face/On)

"Yüz değiştirme" ruhuyla, kripto para kendi kimlik kriziyle karşı karşıya. Gerçekten sosyal ölçeklenebilirliği artıran güvenin en az düzeyde olduğu bir ortam, genel bir pragmatizm veya fiyat davranışları tarafından zorluklarla karşılaşıyor; bu zorluklar onu sadece bir finansal araca indirgemekte.

Sean Archer ve Castor Troy'un birbirlerinin dünyasında yaşamak zorunda kaldığı gibi, kripto para öncüleri şimdi devirmeye çalıştıkları sistemle savaşıyorlar ve sık sık merkeziyetçi ve güvene dayalı eğilimler benimsiyorlar; bu da onların gerçek özünü ve benzersiz satış noktasını tam olarak elinden alıyor.

Kripto para biriminin bir çevre ve bir araç olarak bu gerilimi, filmin temel temasını yansıtır: gerçeklik ve görünüm ile devrim ve asimilasyon arasındaki belirsiz sınır. İşte bu, kripto paranın daha derin gerçeklerini gizleyen "aldatıcı gölge", tıpkı "Yüz Değişimi" filmindeki değiş tokuş edilen yüzlerin altında gerçek kimliği gizlemesi gibi.

Ancak, McLuhan'ın tarif ettiği gibi, kripto paranın "elektronik dramı" eski bir kalıba zorla sokma çabalarının ötesinde devam etmektedir. Resmi kültür (kripto endüstrisinin kendisinin de büyük bir kısmı dahil) yeni medyayı eski medyanın işini yapmaya zorlamaya çalışırken, azınlık kullanıcılar bilinçsizce ve sessizce itirazda bulunarak, farklı kurallar üzerine kurulu yeni bir dünyaya girmeyi seçiyorlar.

Bu insanlar, "anti-sosyal yaramazlar" olarak adlandırılanlardır; eski ortama alışkın değiller ve belki de imparatorun "hiçbir şey giymediğini" fark ettiler. Kripto paraların gerçek benimsenmesini sağlayan katılım ve yatırımları temsil ediyorlar; sadece optimizasyonu reddediyorlar ve insanların kullanımına sunulan internet evreni ile yeni bir mitolojik etkileşim seçiyorlar.

Sonunda, kripto para seçimi, tıpkı Archer ve Troy'nin seçimleri gibi, gerçekliği yüzleşmek ve onun dönüştürücü gücünü kucaklamakla ilgilidir. Kripto paraların yalnızca "blok zincirindeki hisse senetleri" veya veri tabanı çözümleri olmadığını, toplumsal yapıda köklü bir değişim olduğunu anlamakla ilgilidir.

Tamamen yeni bir hayatta kalma, düşünme, yaratma ve katılma ortamı.