Appchain Trendleri: Uygulama Ekosisteminin Yeniden Şekillendirilmesi ve Değer Yakalamanın Yeni Paradigması

Üç yıl önce, bir merkeziyetsiz türev protokolünün bir L2 çözümünden Cosmos SDK ve Tendermint konsensüsüne dayalı bağımsız bir blok zincirine geçeceğini açıkladığında, Appchain kavramını tartışmıştık.

2022'de Appchain hala nispeten kenarda bir teknoloji seçeneği olabilir. Ancak 2025'e girdiğimizde, özellikle Unichain ve HyperEVM'nin piyasaya sürülmesiyle birlikte, giderek daha fazla Appchain, pazarın rekabet ortamını sessizce değiştirmekte ve Appchain etrafında yeni bir trend oluşturmaktadır. Bu makalede, bu açıdan Appchain hakkındaki görüşlerimizi inceleyeceğiz.

Üst Düzey Uygulamaların Stratejik Seçenekleri

2022'de belirli bir DEX'in Appchain tasarımı ortaya çıkmıştı. O dönemde yapılan analizler, bu DEX'in ölçeği, markası, likidite yapısı ve performans ile değer yakalama ihtiyacının, bağımsız bir zincir çıkarma zorunluluğunu işaret ettiğini ortaya koymuştu.

Bu yılın Şubat ayında, Unichain olarak adlandırılan proje resmi olarak piyasaya sürüldü. Şu anda bunun üzerinde 100'den fazla uygulama ve altyapı sağlayıcısı inşa edilmiştir. Toplam kilitlenmiş değer (TVL) yaklaşık 1 milyar dolar olup, birçok L2 çözümü arasında ilk beşte yer almaktadır. Gelecekte, Unichain ayrıca 200 milisaniye blok süresine sahip hızlı blok özelliği ve doğrulama ağı sunmayı planlamaktadır.

Öte yandan, sürekli sözleşme platformu Hyperliquid, başlangıçtan itibaren Appchain ve derin özelleştirme ihtiyacına sahipti. Temel ürününün yanı sıra, Hyperliquid aynı konsensüs mekanizmasını kullanan HyperEVM'yi de piyasaya sürdü. Bu, Hyperliquid'in yalnızca güçlü sürekli sözleşme ürünleri sunmakla kalmayıp, aynı zamanda daha geniş bir ekosistem inşası olasılıklarını keşfettiği anlamına geliyor. Şu anda, HyperEVM ekosisteminin TVL'si 2 milyar doları aşmış durumda ve ekosistem projeleri ortaya çıkmaya başladı.

Bu iki olayın gelişiminden iki eğilimi açıkça görebiliyoruz:

1. L1/L2 rekabet yapısı farklılaşmaya başladı. Unichain ve HyperEVM ekosisteminin TVL'si toplamda 3 milyar doları aştı. Bu varlıkların, genel L1/L2 üzerinde birikmesi bekleniyordu. En iyi uygulamaların kendi başına hareket etmesi, bu platformların TVL'si, işlem hacmi, işlem ücretleri ve MEV gibi temel değer kaynaklarının kaybına neden oldu.

Geçmişte, L1/L2 ile bu tür uygulamalar simbiyotik bir ilişki içindeydi. Şimdi, bu uygulamalar kendileri bir platform katmanı haline geldi ve diğer L1/L2 ile doğrudan bir rekabet ilişkisi oluşturdu. Sadece kullanıcılar ve likidite için değil, aynı zamanda geliştiriciler için de rekabet etmeye başladılar ve diğer projeleri kendi zincirlerinde inşa etmeye davet ettiler. Bu, rekabet ortamını büyük ölçüde değiştirdi.

2. Unichain ve HyperEVM'nin genişleme yolları mevcut L1/L2'lerden tamamen farklıdır. Bunlar genellikle önce altyapıyı oluşturup, ardından geliştiricileri çekmek için teşvikler kullanırken, Unichain ve HyperEVM "ürün öncelikli" bir model benimsemektedir - öncelikle piyasa tarafından doğrulanan, büyük bir kullanıcı tabanına ve marka bilinirliğine sahip bir ana ürüne sahip olurlar, ardından bu ürün etrafında ekosistem ve ağ etkisi inşa ederler.

Bu yolun verimliliği ve sürdürülebilirliği daha yüksektir. Geliştiricilerin ekosistemi "satın alması" için yüksek maliyetli teşvikler sunmalarına gerek yoktur; bunun yerine, temel ürünün ağ etkileri ve teknik avantajları ile ekosistemi "çekmektedirler". Geliştiricilerin HyperEVM üzerinde inşa etmeyi seçmelerinin sebebi, orada yüksek frekanslı ticaret kullanıcıları ve gerçek ihtiyaç senaryolarının bulunmasıdır; soyut teşvik taahhütleri yüzünden değil. Bu açıkça daha organik ve sürdürülebilir bir büyüme modeli.

Son Yıllardaki Değişim

Öncelikle, teknoloji yelpazesinin olgunlaşması ve üçüncü taraf hizmet sağlayıcılarının gelişimidir. Üç yıl önce, Appchain inşa etmek için ekibin blockchain'in tüm yelpazesine hakim olması gerekiyordu. Ancak çeşitli RaaS hizmetlerinin gelişimi ve olgunlaşması ile birlikte, yürütme, veri kullanılabilirliği, ödeme ve birlikte çalışabilirlik gibi alanlarda, geliştiriciler bulut hizmetleri gibi modülleri ihtiyaçlarına göre bir araya getirebilir, bu da Appchain inşasının mühendislik karmaşıklığını ve başlangıçtaki sermaye yatırımlarını büyük ölçüde azaltmıştır. İşletim modeli, kendi altyapısını inşa etmekten hizmet satın almaya dönüşerek uygulama katmanındaki yenilikler için esneklik ve uygulanabilirlik sağlamıştır.

İkincisi, marka ve kullanıcı zihniyetindeki değişimdir. Kullanıcılar genellikle temel teknik altyapıdan ziyade uygulamanın markasına sadık kalırlar: Kullanıcılar belirli bir DEX'i, ürün deneyimi nedeniyle kullanır, belirli bir kamu zincirinde çalıştığı için değil. Çoklu zincir cüzdanların yaygın benimsenmesi ve kullanıcı deneyimindeki daha fazla iyileşmeyle birlikte, kullanıcılar farklı zincirleri kullanırken neredeyse kayıtsız kalıyorlar — temas noktaları genellikle ilk olarak cüzdan ve uygulamadır. Uygulama kendi zincirini inşa ettiğinde, kullanıcıların varlıkları, kimlikleri ve kullanım alışkanlıkları uygulama ekosistemi içinde birikir ve güçlü bir ağ etkisi oluşturur.

En önemlisi, uygulamaların ekonomik egemenlik arayışının yavaş yavaş belirginleşmesidir. Geleneksel L1/L2 mimarisinde, değer akışı belirgin bir "üstten aşağıya" eğilim göstermektedir: uygulama katmanı değer yaratır, ancak bu değerlerin çoğu alt yapı tarafından ele geçirilir. Örneğin, bir DEX'in piyasaya sürülmesinden bu yana belirli bir L1'e 2.7 milyar dolar gas geliri sağladığı, bu miktarın o L1'in aldığı işlem ücretlerinin yaklaşık %20'sine denk geldiği belirtilmektedir.

Ve eğer uygulamanın kendi zinciri varsa, gaz ücretlerini kendine alabilir, kendi token'ını gaz token'ı olarak kullanabilir; ayrıca, kötü niyetli MEV'yi en aza indirmek için sıralayıcıyı kontrol ederek MEV'yi içselleştirir, iyi niyetli MEV'yi kullanıcılara iade edebilir; ya da daha karmaşık bir ücret yapısı oluşturmak için özel ücret modelleri geliştirebilir.

Böylece, değer arayışının içselleştirilmesi uygulamalar için ideal bir seçim haline geliyor. Uygulamanın pazarlık gücü yeterince büyük olduğunda, doğal olarak daha fazla ekonomik çıkar talep edecektir. Bu nedenle, kaliteli uygulamalar temel zincire zayıf bir bağlılık ilişkisine sahipken, temel zincir kaliteli uygulamalara güçlü bir bağlılık ilişkisine sahiptir.

Sonuç

"Şişman Protokol" teorisinin "Şişman Uygulama" teorisine paradigma kaymasını tanıklığını yapıyoruz. Gelecekte lider uygulamaların piyasa değeri şüphesiz çoğu L1'i aşacak, L1'in değerleme mantığı geçmişteki "ekosistem toplam değerini yakalama" anlayışından, stabil, güvenli bir merkeziyetsiz "altyapı hizmet sağlayıcısı" haline dönüşecek. Bu değerleme mantığı, büyük ölçüde ekosistem değerini yakalayan "tekel" devlerden ziyade, stabil nakit akışı üreten kamu ürünlerine daha yakın olacaktır.

Appchain hakkında düşüncelerimiz şunlardır: Marka, kullanıcı zihni ve yüksek derecede özelleştirilebilir zincir içi yeteneklere sahip olduğu için, Appchain uzun vadeli kullanıcı değerini daha iyi bir şekilde pekiştirebilir. "Şişkin uygulamalar" çağında, bu uygulamalar yalnızca kendi yarattıkları doğrudan değeri yakalamakla kalmaz, aynı zamanda uygulamanın kendisi etrafında bir blok zinciri inşa ederek alt yapının değerini de dışa vurabilir ve yakalayabilirler - hem ürün hem de platformdurlar; hem son kullanıcıya hem de diğer geliştiricilere hizmet ederler.

Elbette, Appchain'in gelişimi hala erken aşamalardadır. Tek bir zincirin birleşebilirliğine yüksek derecede bağımlı olan bazı protokoller için, Appchain uygun olmayabilir. Bununla birlikte, dış talebe daha az bağımlı olan sürekli sözleşme platformları Appchain modeli için daha uygundur. Ayrıca, orta seviye uygulamalar için de Appchain en iyi seçenek olmayabilir; durumun özel koşullarına göre analiz edilmesi gerekmektedir.