On-chain kesinlik arayışı: Üç tür şifreleme gelir getirici varlığı analiz etme
Günümüzde, makro belirsizlik norm haline gelmiştir. Kara kuğular ve gri gergedanların bir arada olduğu bir dönemde, yatırımcılar yalnızca getiri peşinde koşmakla kalmıyor, aynı zamanda dalgalanmaları aşabilen ve yapısal destek sunan varlıkları da arıyorlar. Zincir üstü finans sistemindeki "şifreleme getirisi olan varlıklar" belki de bu tür bir kesinliğin yeni biçimini temsil ediyor.
2022'de Fed'in faiz artırma döngüsüne girmesinden bu yana, "on-chain faiz oranı" kavramı giderek daha fazla kişinin dikkatini çekmeye başladı. Gerçek dünyada uzun süre %4-5 seviyesinde sabit kalan risksiz faiz oranlarıyla karşı karşıya kalan şifreleme yatırımcıları, on-chain varlıkların getiri kaynaklarını ve risk yapılarını yeniden değerlendirmeye başladı. Şifreleme getirisi olan varlıklar (Yield-bearing Crypto Assets) adlı bu yeni kavram, on-chain'de "makro faiz ortamıyla rekabet eden" finansal ürünler inşa etmeyi amaçlıyor.
Ancak, faiz getiren varlıkların gelir kaynakları büyük farklılıklar göstermektedir. Protokolün kendisinin "kan üretme" nakit akışından, dışsal teşviklere dayanan gelir illüzyonuna, on-chain faiz oranı sisteminin eklenmesi ve aktarılmasına kadar, farklı yapılar arkasında tamamen farklı sürdürülebilirlik ve risk fiyatlandırma mekanizmaları yansımaktadır. Şu anda merkeziyetsiz uygulamaların (DApp) faiz getiren varlıkları genel olarak üç kategoriye ayrılabilir: dışsal getiriler, içsel getiriler ve gerçek dünya varlıkları (RWA) ile bağlantılı.
Dışsal Getiri: Sübvansiyon Tabanlı Faiz İllüzyonu
Dışsal gelirlerin yükselişi, DeFi'nin erken dönem yüksek büyüme mantığının bir yansımasıdır. Olgun kullanıcı talebi ve gerçek nakit akışının yokluğunda, piyasa "teşvik illüzyonu" ile yer değiştirmiştir. Birçok ekosistem, kullanıcı dikkatini çekmek ve varlıkları kilitlemek amacıyla "getiri dağıtımı" yoluyla büyük miktarda token teşviki sunmuştur.
Bu tür sübvansiyonlar esasen sermaye piyasasının büyüme göstergeleri için "ödeme yapma" kısa vadeli işlemleri gibidir, sürdürülebilir bir gelir modeli değil. Bu, yeni protokollerin soğuk başlangıcı için standart bir uygulamaydı; ister Layer2, modüler kamu blok zinciri, ister LSDfi, SocialFi olsun, teşvik mantığı neredeyse benzer: yeni fon akışlarına veya token enflasyonuna bağımlıdır, yapısı "Ponzi"ye benzer. Platform, yüksek getirilerle kullanıcıları tasarruf yapmaya çeker, ardından karmaşık "kilit açma kuralları" ile geri ödemeyi geciktirir.
2022 yılındaki Terra çöküşü tipik bir örnektir. Bu ekosistem, Anchor protokolü aracılığıyla %20'ye kadar UST stabilize edilmiş para yatırımları için yıllık getiri sunarak çok sayıda kullanıcıyı çekmiştir. Ancak, bu getiriler esasen dış sübvansiyonlara dayanmakta olup ekosistem içindeki gerçek gelirlerden kaynaklanmamaktadır.
Tarihsel deneyimler, dış teşvikler zayıfladığında büyük miktarda sübvanse edilen tokenlerin satılacağını, kullanıcı güveninin zarar göreceğini ve TVL ile token fiyatlarının ölüm sarmalında düşeceğini göstermektedir. Veriler, 2022'de DeFi çılgınlığının sona ermesinin ardından, yaklaşık %30'luk DeFi projelerinin piyasa değerinin %90'dan fazla düştüğünü ve bunun çoğunlukla aşırı sübvansiyonla ilgili olduğunu göstermektedir.
Yatırımcılar "istikrarlı nakit akışı" aramak istediklerinde, getirilerin arkasında gerçek bir değer yaratma mekanizmasının olup olmadığını dikkate almalıdır. Gelecekteki enflasyon taahhütleriyle bugünkü getirileri kullanmak, nihayetinde sürdürülebilir bir iş modeli değildir.
İçsel Getiri: Kullanım Değerinin Yeniden Dağıtımı
Kısacası, içsel getiriler, protokolün "iş yaparak" kazandığı gelirlerin kullanıcılara yeniden dağıtılmasıdır. Bu, token çıkararak insan çekmeye veya dışsal sübvansiyonlara dayanmaz, bunun yerine borç verme faizi, işlem ücretleri ve hatta temerrüt likidasyonundaki cezalar gibi gerçek iş aktiviteleriyle doğal olarak oluşan gelirlerdir. Bu gelirler, geleneksel finansal sistemdeki "temettü" gibi olup, aynı zamanda "hisse benzeri" şifreleme nakit akışı olarak da adlandırılır.
Bu tür getirilerin en büyük özelliği kapalı döngü ve sürdürülebilirliktir: para kazanma mantığı açıktır, yapı daha sağlıklıdır. Protokol çalıştığı sürece ve kullanıcılar kullandığı sürece gelir üretebilir, piyasa sıcak parası veya enflasyon teşvikine ihtiyaç duymaz.
İçsel getiriler üç prototipe ayrılabilir:
Kredi Faiz Marjı Modeli: Bu, DeFi'nin erken döneminde en yaygın ve anlaşılması kolay olan modeldir. Kullanıcılar fonlarını kredi protokolüne yatırır, protokol kredi alan ve veren tarafları eşleştirerek faiz marjı kazancı elde eder. Doğası itibarıyla geleneksel bankaların "mevduat-kredi" modeline benzer. Bu tür mekanizmaların yapısı şeffaf, işletimi verimli, ancak getiri seviyeleri piyasa duyarlılığına yakından bağlıdır.
İşlem Ücreti İade Mekanizması: Bu tür gelir mekanizması, geleneksel şirket hissedarlarının kâr payına katılmasına veya belirli ortakların gelir oranına göre geri dönüş almasına daha yakındır. Protokol, kaynak desteği sağlayan katılımcılara, örneğin likidite sağlayıcılarına veya token stake edenlere, belirli işletme gelirlerinin (örneğin işlem ücretlerinin) bir kısmını iade eder.
Protokol hizmeti türü gelir: Bu, şifreleme finansında en yapısal yenilikçi içsel gelir olup, mantığı geleneksel ticarette altyapı hizmet sağlayıcılarının müşterilere kritik hizmetler sunarak ücret talep etme modeline yakındır. EigenLayer örneğinde olduğu gibi, protokol "yeniden teminatlandırma" mekanizması ile diğer sistemlere güvenlik desteği sağlayarak geri dönüş elde eder. Bu tür gelir, borç verme faizi veya işlem ücretlerinden bağımsızdır; bunun yerine protokolün kendisinin hizmet yeteneğinin piyasada fiyatlandırılmasından gelir.
On-chain Gerçek Faiz Oranı: RWA ve Faizli Stabilcoinlerin Yükselişi
Piyasada giderek daha fazla sermaye, daha istikrarlı ve öngörülebilir bir getiri mekanizması arayışına girmektedir: on-chain varlıklar, gerçek dünya faiz oranlarına bağlı hale gelir. Temel mantık, on-chain stabilcoin veya şifreleme varlıklarını, düşük riskli finansal araçlarla, örneğin kısa vadeli devlet tahvilleri, para piyasası fonları veya kurumsal kredi ile birleştirmektir; böylece şifreleme varlıklarının esnekliğini korurken, "geleneksel finans dünyasının kesin faiz oranlarını" elde etmektir.
Aynı zamanda, faiz getiren stabilcoinler RWA'nın türev biçimi olarak da ilgi çekmeye başladı. Geleneksel stabilcoinlerin aksine, bu tür varlıklar pasif olarak dolara sabitlenmemekte, bunun yerine zincir dışı getirileri tokenın kendisine aktif bir şekilde entegre etmektedir. Bunlar, "dijital dolar" kullanım mantığını yeniden şekillendirmeye çalışmakta ve onu daha çok zincir üzerindeki bir "faiz hesabı" gibi hale getirmektedir.
RWA'nın bağlantı rolü sayesinde RWA+PayFi de gelecekte dikkat edilmesi gereken bir senaryo: Stabil getirili varlıkları doğrudan ödeme araçlarına entegre etmek, "varlık" ve "likidite" arasındaki ikili ayrımı kırmak. Bu, yalnızca şifrelemenin gerçek işlemlerdeki çekiciliğini artırmakla kalmaz, aynı zamanda stabil coin'ler için yeni kullanım senaryoları açar.
Sürdürülebilir Gelir Getiren Varlıkların Üç Göstergesi
Getiri kaynağı "içsel" sürdürülebilir mi? Gerçekten rekabetçi olan gelir getiren varlıklar, getiri protokolün kendi iş faaliyetlerinden gelmelidir, örneğin borç verme faizi, işlem ücretleri vb. Eğer ana olarak kısa vadeli sübvansiyon ve teşviklere dayanıyorsa, fon kaybı kötü bir döngüye girmek kolaydır.
Yapı şeffaf mı? On-chain güven, açıklık ve şeffaflıktan gelir. Fon akışları net mi? Faiz dağılımı doğrulanabilir mi? Merkezileşmiş saklama riski var mı? Bunlar dikkate alınması gereken kritik sorulardır.
Getiriler, gerçek fırsat maliyetini karşılıyor mu? Yüksek faiz ortamında, on-chain ürünlerin getirileri devlet tahvili getirilerinin altında kalıyorsa, mantıklı fonları çekmekte zorlanacaktır. On-chain getirileri T-Bill gibi gerçek ölçütlere sabitlemek, yalnızca daha istikrarlı olmakla kalmaz, aynı zamanda on-chain için bir "faiz referansı" haline gelebilir.
Ancak, "getiri sağlayan varlıklar" bile gerçekten risksiz varlıklar değildir. Ne kadar sağlam bir getiri yapısına sahip olsalar da, on-chain yapısındaki teknik, uyum ve likidite risklerine dikkat edilmelidir. Teminat mantığının yeterliliğinden, protokol yönetiminin merkezileşip merkezileşmediğine kadar, RWA'nın arkasındaki varlıkların saklama düzenlemelerinin şeffaf ve izlenebilir olup olmadığı gibi unsurlar, "belirli getiri" olarak adlandırılan şeyin gerçekten nakde çevrilebilir olma kabiliyetini belirler.
Gelecekte, getiri varlık piyasası, on-chain "para piyasası yapısı"nın yeniden yapılandırılmasına neden olabilir. Geleneksel finansal sistemde, para piyasası, faiz oranı sabitleme mekanizması ile fon fiyatlamasının temel işlevini üstlenmektedir. Ancak bugün, on-chain dünya kendi "faiz referansını" ve "risksiz getiri" kavramını yavaş yavaş oluşturmaktadır; daha derin bir finansal düzen oluşmaktadır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
15 Likes
Reward
15
7
Repost
Share
Comment
0/400
AirdropSweaterFan
· 08-12 21:09
Tamamen yatmak kazancı, öyle mi?
View OriginalReply0
Web3Educator
· 08-12 21:03
*gözlüklerini ayarlıyor* gerçekten etkileyici getiri dinamikleri
View OriginalReply0
CascadingDipBuyer
· 08-10 13:20
0 risk ile neler var bir bakalım
View OriginalReply0
SingleForYears
· 08-10 09:37
Büyük boğa kuleye saldırmasını bekliyorum
View OriginalReply0
CryptoHistoryClass
· 08-10 09:27
*tarihi grafiklere bakıyor* hmm... '08'de cdo'lar ile gördüğümüz aynı anlatı
View OriginalReply0
WalletDetective
· 08-10 09:25
Staking hakkında basit bir şekilde konuşalım!
View OriginalReply0
LucidSleepwalker
· 08-10 09:22
Tokenlar tamamen enayileri oyuna getirmek için tuzaklardır.
On-chain gelir getiren varlıkların üç ana türü analizi: Belirli gelir kaynaklarını bulma
On-chain kesinlik arayışı: Üç tür şifreleme gelir getirici varlığı analiz etme
Günümüzde, makro belirsizlik norm haline gelmiştir. Kara kuğular ve gri gergedanların bir arada olduğu bir dönemde, yatırımcılar yalnızca getiri peşinde koşmakla kalmıyor, aynı zamanda dalgalanmaları aşabilen ve yapısal destek sunan varlıkları da arıyorlar. Zincir üstü finans sistemindeki "şifreleme getirisi olan varlıklar" belki de bu tür bir kesinliğin yeni biçimini temsil ediyor.
2022'de Fed'in faiz artırma döngüsüne girmesinden bu yana, "on-chain faiz oranı" kavramı giderek daha fazla kişinin dikkatini çekmeye başladı. Gerçek dünyada uzun süre %4-5 seviyesinde sabit kalan risksiz faiz oranlarıyla karşı karşıya kalan şifreleme yatırımcıları, on-chain varlıkların getiri kaynaklarını ve risk yapılarını yeniden değerlendirmeye başladı. Şifreleme getirisi olan varlıklar (Yield-bearing Crypto Assets) adlı bu yeni kavram, on-chain'de "makro faiz ortamıyla rekabet eden" finansal ürünler inşa etmeyi amaçlıyor.
Ancak, faiz getiren varlıkların gelir kaynakları büyük farklılıklar göstermektedir. Protokolün kendisinin "kan üretme" nakit akışından, dışsal teşviklere dayanan gelir illüzyonuna, on-chain faiz oranı sisteminin eklenmesi ve aktarılmasına kadar, farklı yapılar arkasında tamamen farklı sürdürülebilirlik ve risk fiyatlandırma mekanizmaları yansımaktadır. Şu anda merkeziyetsiz uygulamaların (DApp) faiz getiren varlıkları genel olarak üç kategoriye ayrılabilir: dışsal getiriler, içsel getiriler ve gerçek dünya varlıkları (RWA) ile bağlantılı.
Dışsal Getiri: Sübvansiyon Tabanlı Faiz İllüzyonu
Dışsal gelirlerin yükselişi, DeFi'nin erken dönem yüksek büyüme mantığının bir yansımasıdır. Olgun kullanıcı talebi ve gerçek nakit akışının yokluğunda, piyasa "teşvik illüzyonu" ile yer değiştirmiştir. Birçok ekosistem, kullanıcı dikkatini çekmek ve varlıkları kilitlemek amacıyla "getiri dağıtımı" yoluyla büyük miktarda token teşviki sunmuştur.
Bu tür sübvansiyonlar esasen sermaye piyasasının büyüme göstergeleri için "ödeme yapma" kısa vadeli işlemleri gibidir, sürdürülebilir bir gelir modeli değil. Bu, yeni protokollerin soğuk başlangıcı için standart bir uygulamaydı; ister Layer2, modüler kamu blok zinciri, ister LSDfi, SocialFi olsun, teşvik mantığı neredeyse benzer: yeni fon akışlarına veya token enflasyonuna bağımlıdır, yapısı "Ponzi"ye benzer. Platform, yüksek getirilerle kullanıcıları tasarruf yapmaya çeker, ardından karmaşık "kilit açma kuralları" ile geri ödemeyi geciktirir.
2022 yılındaki Terra çöküşü tipik bir örnektir. Bu ekosistem, Anchor protokolü aracılığıyla %20'ye kadar UST stabilize edilmiş para yatırımları için yıllık getiri sunarak çok sayıda kullanıcıyı çekmiştir. Ancak, bu getiriler esasen dış sübvansiyonlara dayanmakta olup ekosistem içindeki gerçek gelirlerden kaynaklanmamaktadır.
Tarihsel deneyimler, dış teşvikler zayıfladığında büyük miktarda sübvanse edilen tokenlerin satılacağını, kullanıcı güveninin zarar göreceğini ve TVL ile token fiyatlarının ölüm sarmalında düşeceğini göstermektedir. Veriler, 2022'de DeFi çılgınlığının sona ermesinin ardından, yaklaşık %30'luk DeFi projelerinin piyasa değerinin %90'dan fazla düştüğünü ve bunun çoğunlukla aşırı sübvansiyonla ilgili olduğunu göstermektedir.
Yatırımcılar "istikrarlı nakit akışı" aramak istediklerinde, getirilerin arkasında gerçek bir değer yaratma mekanizmasının olup olmadığını dikkate almalıdır. Gelecekteki enflasyon taahhütleriyle bugünkü getirileri kullanmak, nihayetinde sürdürülebilir bir iş modeli değildir.
İçsel Getiri: Kullanım Değerinin Yeniden Dağıtımı
Kısacası, içsel getiriler, protokolün "iş yaparak" kazandığı gelirlerin kullanıcılara yeniden dağıtılmasıdır. Bu, token çıkararak insan çekmeye veya dışsal sübvansiyonlara dayanmaz, bunun yerine borç verme faizi, işlem ücretleri ve hatta temerrüt likidasyonundaki cezalar gibi gerçek iş aktiviteleriyle doğal olarak oluşan gelirlerdir. Bu gelirler, geleneksel finansal sistemdeki "temettü" gibi olup, aynı zamanda "hisse benzeri" şifreleme nakit akışı olarak da adlandırılır.
Bu tür getirilerin en büyük özelliği kapalı döngü ve sürdürülebilirliktir: para kazanma mantığı açıktır, yapı daha sağlıklıdır. Protokol çalıştığı sürece ve kullanıcılar kullandığı sürece gelir üretebilir, piyasa sıcak parası veya enflasyon teşvikine ihtiyaç duymaz.
İçsel getiriler üç prototipe ayrılabilir:
Kredi Faiz Marjı Modeli: Bu, DeFi'nin erken döneminde en yaygın ve anlaşılması kolay olan modeldir. Kullanıcılar fonlarını kredi protokolüne yatırır, protokol kredi alan ve veren tarafları eşleştirerek faiz marjı kazancı elde eder. Doğası itibarıyla geleneksel bankaların "mevduat-kredi" modeline benzer. Bu tür mekanizmaların yapısı şeffaf, işletimi verimli, ancak getiri seviyeleri piyasa duyarlılığına yakından bağlıdır.
İşlem Ücreti İade Mekanizması: Bu tür gelir mekanizması, geleneksel şirket hissedarlarının kâr payına katılmasına veya belirli ortakların gelir oranına göre geri dönüş almasına daha yakındır. Protokol, kaynak desteği sağlayan katılımcılara, örneğin likidite sağlayıcılarına veya token stake edenlere, belirli işletme gelirlerinin (örneğin işlem ücretlerinin) bir kısmını iade eder.
Protokol hizmeti türü gelir: Bu, şifreleme finansında en yapısal yenilikçi içsel gelir olup, mantığı geleneksel ticarette altyapı hizmet sağlayıcılarının müşterilere kritik hizmetler sunarak ücret talep etme modeline yakındır. EigenLayer örneğinde olduğu gibi, protokol "yeniden teminatlandırma" mekanizması ile diğer sistemlere güvenlik desteği sağlayarak geri dönüş elde eder. Bu tür gelir, borç verme faizi veya işlem ücretlerinden bağımsızdır; bunun yerine protokolün kendisinin hizmet yeteneğinin piyasada fiyatlandırılmasından gelir.
On-chain Gerçek Faiz Oranı: RWA ve Faizli Stabilcoinlerin Yükselişi
Piyasada giderek daha fazla sermaye, daha istikrarlı ve öngörülebilir bir getiri mekanizması arayışına girmektedir: on-chain varlıklar, gerçek dünya faiz oranlarına bağlı hale gelir. Temel mantık, on-chain stabilcoin veya şifreleme varlıklarını, düşük riskli finansal araçlarla, örneğin kısa vadeli devlet tahvilleri, para piyasası fonları veya kurumsal kredi ile birleştirmektir; böylece şifreleme varlıklarının esnekliğini korurken, "geleneksel finans dünyasının kesin faiz oranlarını" elde etmektir.
Aynı zamanda, faiz getiren stabilcoinler RWA'nın türev biçimi olarak da ilgi çekmeye başladı. Geleneksel stabilcoinlerin aksine, bu tür varlıklar pasif olarak dolara sabitlenmemekte, bunun yerine zincir dışı getirileri tokenın kendisine aktif bir şekilde entegre etmektedir. Bunlar, "dijital dolar" kullanım mantığını yeniden şekillendirmeye çalışmakta ve onu daha çok zincir üzerindeki bir "faiz hesabı" gibi hale getirmektedir.
RWA'nın bağlantı rolü sayesinde RWA+PayFi de gelecekte dikkat edilmesi gereken bir senaryo: Stabil getirili varlıkları doğrudan ödeme araçlarına entegre etmek, "varlık" ve "likidite" arasındaki ikili ayrımı kırmak. Bu, yalnızca şifrelemenin gerçek işlemlerdeki çekiciliğini artırmakla kalmaz, aynı zamanda stabil coin'ler için yeni kullanım senaryoları açar.
Sürdürülebilir Gelir Getiren Varlıkların Üç Göstergesi
Getiri kaynağı "içsel" sürdürülebilir mi? Gerçekten rekabetçi olan gelir getiren varlıklar, getiri protokolün kendi iş faaliyetlerinden gelmelidir, örneğin borç verme faizi, işlem ücretleri vb. Eğer ana olarak kısa vadeli sübvansiyon ve teşviklere dayanıyorsa, fon kaybı kötü bir döngüye girmek kolaydır.
Yapı şeffaf mı? On-chain güven, açıklık ve şeffaflıktan gelir. Fon akışları net mi? Faiz dağılımı doğrulanabilir mi? Merkezileşmiş saklama riski var mı? Bunlar dikkate alınması gereken kritik sorulardır.
Getiriler, gerçek fırsat maliyetini karşılıyor mu? Yüksek faiz ortamında, on-chain ürünlerin getirileri devlet tahvili getirilerinin altında kalıyorsa, mantıklı fonları çekmekte zorlanacaktır. On-chain getirileri T-Bill gibi gerçek ölçütlere sabitlemek, yalnızca daha istikrarlı olmakla kalmaz, aynı zamanda on-chain için bir "faiz referansı" haline gelebilir.
Ancak, "getiri sağlayan varlıklar" bile gerçekten risksiz varlıklar değildir. Ne kadar sağlam bir getiri yapısına sahip olsalar da, on-chain yapısındaki teknik, uyum ve likidite risklerine dikkat edilmelidir. Teminat mantığının yeterliliğinden, protokol yönetiminin merkezileşip merkezileşmediğine kadar, RWA'nın arkasındaki varlıkların saklama düzenlemelerinin şeffaf ve izlenebilir olup olmadığı gibi unsurlar, "belirli getiri" olarak adlandırılan şeyin gerçekten nakde çevrilebilir olma kabiliyetini belirler.
Gelecekte, getiri varlık piyasası, on-chain "para piyasası yapısı"nın yeniden yapılandırılmasına neden olabilir. Geleneksel finansal sistemde, para piyasası, faiz oranı sabitleme mekanizması ile fon fiyatlamasının temel işlevini üstlenmektedir. Ancak bugün, on-chain dünya kendi "faiz referansını" ve "risksiz getiri" kavramını yavaş yavaş oluşturmaktadır; daha derin bir finansal düzen oluşmaktadır.